...
.
.
Οι ανταποκριτές κουράστηκαν να μιλούν μόνο για θάνατο.
.
Οι φωτογράφοι βαρέθηκαν να φωτογραφίζουν θύματα.
.
Οι άραβες απελπίστηκαν να πεθαίνουν έτσι.
.
Η βροχή σιχάθηκε να ξεπλένει πτώματα.
.
.
Δευτέρα 21 Μαΐου 2007
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
19 σχόλια:
τα πτώματα κουράστηκαν να ζουν...
cheap and dirty death
"Όλα είναι ένα ψέμμα, μια ανάσα, μια πνοή,
Σαν λουλούδι κάποιο χέρι, θα σ'την κόψει μιαν αυγή".
Όλα είναι ένα ψέμα.
Πω πω ρε αδερφακι μου... Ολοι μπηχτές πετάνε χθες κ σήμερα... Καλημέρα.
Bonjour! Στραβοκοιμηθήκαμε itelli; Ή σε πείραξε κανείς; Να έρθω να καθαρίσω;
Και δεν πιστεύω να ήρθες εδώ μέσα με το όπλο. Κοιμάται το παιδί πιο πάνω...
Όχι μωρέ, πού να καθαρίζεις τώρα αίματα, σάρκες κ κόκκαλα. Άσε, θα τα κάνω εγώ μετά τον καφέ. Η μπηχτή πήγαινε για το έντεχνο της διόρθωσης όσον αφορά το "ψέμα". Οι άλλες μπηχτές, είναι μπηχτές άλλων. Θα τους κανονίσω κ αυτούς ("θα δείτε τι έχετε να πάθετε") αλλά χώρια.
Δεν ήταν μπηχτή, ούτε διόρθωση. Αλλοι το γράφουν "ψέμμα" κι άλλοι "ψέμα". Οπως άλλοι γράφουν "τρελλός" κι άλλοι "τρελός". Ούτε αυτό είναι μπηχτή. Είναι κλασσικό παράδειγμα απλοποίησης της ελληνικής γλώσσας που άλλοι ακολουθούν και άλλοι όχι.
Αν ήθελα να σε διορθώσω, θα έλεγα ότι ο στίχος είναι "Σαν λουλούδι κάποιο χέρι, θα μας κόψει μιαν αυγή". Αλλά μου άρεσε και η διασκευή (κι εγώ δεν θυμόμουν το αυθεντικό - το έψαξα).
Άσχετο: Μήπως υπάρχει ένας μυστικός διάλογος ανάμεσα στα blogs μας; Λαχεία... τσιγάρα... όπλα... καφές (το γράφαμε ταυτόχρονα ο ένας στον άλλο) κλπ.
Ειμαι μέγας διασκευαστής, είδες;
Τα τσιγάρα ναι. Το σκέφτηκα μετά που το τελείωσα. Παιδευόμουν για κάτι άσχετο κ τελικά, λίγο πριν τον ύπνο, είδα την αλήθεια...
Όπλα; Αν εννοείς τον Λίβανο, ναι. Πάντως γενικότερα είναι μια περίοδς με την οποία φλερτάρω με την έννοια (όχι την ιδέα, όχι πολύ τέλος πάντων) της αυτοκτονίας. Durkheim φάση κ έτσι. Μην αγχώνεσαι.
Τα λαχεία;;;
Έγραφα στα σχόλια στο "τουθ πήραμε τα θώβρακα" ότι είχα αγοράσει λαχείο την προπερασμένη εβδομάδα -με την συνήθη ατυχή έκβαση. Δεν θα το είχες δει.
Η δεύτερη σύμπτωση που συνειδητοποίησα ήταν το "ένα τσιγάρο δρόμος" -όπου φυσικά κανείς δεν κατάλαβε τι έλεγα και αποφάσισα ότι αν υπάρξει άνθρωπος που θα το καταλάβει θα πρέπει να τον παντρευτώ.
Μην ανησυχείς, δεν σου κάνω πρόταση γάμου. Απλά διαπιστώνω ότι κάναμε παράλληλες διαδρομές.
Ήθελα να σε ρωτήσω αλλά σκέφτηκα ότι α) θα είναι ποιητική αδεία, β) δεν βγάζουν όλα νόημα πάντα, κ γ) θα έδειχνα ανατσούμπαλα ακαλλιέργητος αν έκανα την ερώτηση, όμως αφού έπεσαν οι μάσκες, γιατί όχι;
Το κατείχα μεχρι που "η καύτρα ... έπεσε πάνω του" κ "την άφησε να το ανάψει". Εκεί χάθηκα. Είπα να το πάρω σαδομαζό, αλλά κ πάλι δεν μου έβγαινε. Οπότε, κάθισα πιο αναπαυτικά κ κοίταζα το κείμενο σαν να'ταν πίνακας του Μιρό, αναρωτώμενος, "τι θέλει να πει ο ποιητής".
Τώρα για τις παράλληλες διαδρομές, αν όλοι έιμαστε η αντανάκλαση των άλλων, τότε όλοι παράλληλα θα πορευόμαστε. Αλήθεια, τι απέγινε ο μαέστρος;
ΟΚ, θα σου πω έστω κι αν αυτό σημαίνει ότι απενεργοποιώ την παγίδα ανίχνευσης του επόμενου συζύγου μου.
:Ρ
Η εικόνα που είχα στο μυαλό μου ήταν το ξύπνημα μπροστά σε έναν πίνακα που η πρωταγωνίστρια του post είχε ζωγραφίσει το προηγούμενο βράδυ. Το πρωί έμοιαζε διαφορετική -όπως διαφορετικά μοιάζουν το πρωί πολλά από όσα φτιάχνουμε ή σκεφτόμαστε το βράδυ. Συχνά φταίει ο ήλιος ή γενικά το φως (έξω ή μέσα μας).
"η καύτρα ... έπεσε πάνω του". Εδώ ο ποιητής θέλει να πει ότι η καύτρα έπεσε πάνω στον πίνακα και όχι ότι έπεσε πάνω στο τασάκι (όντως εδώ εύκολα μπερδεύεται κανείς) και η ηρωίδα μας μετά άφησε την καύτρα να ανάψει φωτιά στον πίνακα. Κι αν όχι φωτιά, μεταφορικά να του ανάψει στιγμιαία ένα κόκκινο χρώμα.
Το σαδομαζό δεν είναι κακή ιδέα. Αλλά δεν το είχα σκεφτεί. Next time maybe. ;)
Γενικά, όπου "πίνακας" μπορείς να βάλεις ό,τι δημιούργημα θέλεις ή απλώς την ψυχική μας διάθεση.
Ειδικά, γενικά και με κάθε πιθανή ερμηνεία, το μήνυμα είναι ότι από την ευφορία μέχρι τις στάχτες και από το φως μέχρι το σκοτάδι, όλα είναι ένα τσιγάρο δρόμος. Μπορεί και λιγότερο.
Υ.Γ. Ο μέστρος ετοιμάζει το επόμενο φιλόδοξο κείμενό του, που σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του νησιού, θα αφορά τον "Θάνατο του ποιητή".
α) ψέμμα με 2 μ itelli, μην ψαρώνεις από τον Μπαμπινιωτισμό.... ψέγμα=>ψέμμα και αν συνεχίσουμε να αφαιρούμε θα χάσουμε την επικοινωνία με το περιεχόμενο αυτής της γλώσσας, γιατί ψέΜα, τί πάει να πει; τίποτα...
ψέμμα, αυγό (ωόν, - οι Δωριείς ήταν που άλλαξαν τα ω σε α κλπ), καύλα με "υ" για να υπονοεί και την καΐλα,ΟΧΙ στον εκχυδϊσμό της γκάΒλας (δηλαδή από το "γκαβάδι, τον γκάβακα;") , όχι στον ΜΠούτσο, όχι στην ΜπριΤΖόλα,
ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΣΥΓΚΡΑΦΕΑ! όχι εγκραφές,.... σύγκραμα = το σύγκαυμα επί του συκαύματος... ή συγκραφέας = αυτός που συνδυάζει 2 αγκράφες...
ψέμμα, τρελλός, τραίνο, αυγό. Τί είναι δηλαδή το τρΕνο?
τρένο = τρε+νο, η τριπλή άρνηση στα ιταλικά
αλλά τί περιμένεις, αφού στο βιβλίο της ιστορίας που έδωσα πανελλαδικές (κάπου μετά την Δημιουργία) στην μία σελίδα είχε το Ναυαρίνο και στην άλλη το έγραφε Ναβαρίνο....
Κρίμα όμως που το Ναυαρίνο είναι στη Στερεά, ενώ το Ναβαρίνο:
a)Navarino, Bonduel, Shawano, Wisconsin, United States
b)Navarino, Syracuse, Onondaga, New York, United States
c) http://www.multimap.com/index/CI11.htm
ΝΑΙ ΣΤΗ ΧΙΛΗ!
αυτά είναι ΝαΒαρίνα... αν και ακόμα και αυτά είναι από το ναύ (ναυσιπλοϊα, ναύτης, κλπ)
β) με την τσαντίλα το ξέχασα
γ) μία αντανάκλαση, μου γάμησες τον εντυπωσιασμό...
καλός παπάρας είμαι και του λόγου μου... Ναυαρίνο... στη Μεσσηνία (οκ mea culpa, ή καλύτερα μέα κούπλα? (κατά το "τα σέα και τα μέα", και "τί κούλπα είναι αυτά που μου κάνεις μανάρα μου;))
Γουαου... Μαέστρο, βολεύεις για ταβέρνα. Εγώ θα τρώω, εσύ θα "φορτώνεις"
itelli:
με τρεις κρασοκατανύξεις με τον xkont θα έχεις ξεχάσει τα φλερτ με την αυτοκτονία. Σε βλέπω να παίρνεις το όπλο και να κυνηγάς τον Μπαμπινιώτη -με τον xkont να σου δίνει οδηγίες μέσω ασυρμάτου.
xkont:
γ) Δεν σου γάμησα κανέναν εντυπωσιασμό. Σου έστρωσα το χαλί. Αυτό που έκανα λέγεται "διαφήμιση", "προαναγγελία, "teaser" και πληρώνεται αδρά (θα πληρώσεις την ταβέρνα που θα πάμε τον itelli).
β) Είμαι σίγουρη ότι ήθελες να σχολιάσεις το "ένα τσιγάρο δρόμος" για το οποίο ξίνισες τα μούτρα σου το Σάββατο (:ΡΡΡ).
α) ΄Ασε τα κούλπα που ξέρεις. Διάλεξε έναν τρελλό από το τραίνο, πες του ότι τελείωσαν τα ψέμματα και πηγαίνετε σε μια ταβέρνα στο Ναβαρίνο της Στερεάς Ελλάδας να φάτε μπριτζόλες και να μιλήσετε για συγκραφείς που ήταν γκαβάδια και τρώγανε ωμά αβγά για την γκάβλα τους ενώ γράφανε την τέχνη στον μπούτσο τους.
Ωραίο μνημόσυνο του κάναμε του φουκαρά του παλαιστίνιου.
Γλωσσολογική τρομοκρατία...;;; Χμμ...
Λες να βγάλουμε paper;
Είμαι σίγουρη ότι θα συμφωνήσετε σε όλα οι δυο σας.
Κύλησε ο τέτζερης και βρήκε το καπάκι.
Δημοσίευση σχολίου