"Τι θέλει να πει ο ποιητής;" αναρωτήθηκαν οι επισκέπτες, αλλά ουδείς τόλμησε να ρωτήσει ευθέως.
Ο itelli έλαβε μερικές διευκρινίσεις στα σχόλια του post "Βροχή", που ακολούθησε.
Ο αόρατος αναγνώστης imposter προτίμησε να στείλει τις απαντήσεις του μέσω e-mail. Πάντα φιλόξενη η "μια αντανάκλαση", προτίμησε να τις κάνει ξεχωριστό post, ενθαρρύνοντας κι άλλους να αφήσουν τις δικές τους αντανακλάσεις όπου και όποτε κάνουν κέφι.
Επιτέλους, καταργήστε με.
Η εκδοχή του imposter (οι προσθήκες-ερμηνείες του, με κόκκινο):
Ένα τσιγάρο δρόμος
Ο έρωτας ζεί ό,τι ζεί, ζεί !
Ξύπνησε με μια ευφορία. Post sex syndrome Εκείνη την ευφορία που δεν έρχεται συχνά. Όχι το πρωί.
Ήταν πρωί και ήταν έτοιμο. Αλήθεια ήταν, όχι ονειρο. Είχε ξενυχτήσει το προηγούμενο βράδυ για να είναι έτοιμο. SEX
Το ξανακοίταξε. Φαινόταν εντάξει. Εντάξει όπως το όνειρο που θυμόταν. Ο εραστής είχε κοιμηθεί στο κρεβάτι, εκτός σπιτιού.
Καιρό είχε να δει όνειρο και να είναι εντάξει. Sex & διπλός οργασμός. Καιρό είχε να δει όνειρο. SEX
Καιρός για καφέ και τσιγάρο. Στάκα, ανάλυση. Άναψε τσιγάρο. Τι να μου λέει ? Καπνός. Χμμμ…
Ο καπνός αιωρήθηκε από πάνω του. Χμμμ κοιτάζοντας τον εραστή. Κάτω από τον καπνό έμοιαζε διαφορετικό. Χμμμ σκέτο [ο αυτόματος ανεβάζει τα δεδομένα για την απόλυτη σχέση]
Κάτι έλλειπε. Δεν υπάρχει απόλυτο. Δεν ήταν πλήρες. Δεν μπορεί να υπάρχει απόλυτο. Και τι είναι πλήρες; Για να το ξαναδούμε…
Το τασάκι ήταν γεμάτο. Ένας κύλινδρος στάχτης έπεσε πάνω του. Δεν τον πρόλαβε.
Δεν πρόλαβε να φυσήξει πριν κολλήσει πάνω στο χρώμα. Γκρίζο πάνω στο χρώμα. Γμτ, να μην μπορεί να κρατήσει λίγο παραπάνω ? Να παγώσει λίγο το κάδρο και μόνο εκείνη/οι να κινείται/κινούνται ?
Ποτέ δεν διάλεγε γκρίζο. Την διάλεγε αυτό καμμιά φορά. Sex-dry period.
Καμμιά φορά, τα χρώματα που ανακάτευε το βράδυ, μέχρι το πρωί έμοιαζαν γκρίζα. Low life-fulfillment levels. No mood whatsoever. Ο ήλιος έφταιγε. Ο έρως απών.
Ο ήλιος έκαιγε. Η καύτρα ξεκόλλησε από το τσιγάρο. Έπεσε πάνω του. Πορεία against the odds. Αντίσταση στην σήψη και την φθορά εκ των έσω. Ο έρως αρωγός.
Την άφησε να το ανάψει.
Η μαύρη έρως –η δική της- θριαμβεύει.
2 σχόλια:
...δεν είχα καταλάβει πόσο βαθύ είναι το πρόβλημα του impostor...
δεν απορρίπτω την προσέγγιση, αντιθέτως την υπερθεματίζω.
αλλά τί υπάρχει, τελικά, πέρα από την αισθητική;
αλλά, τελικά, δεν υπάρχει τίποτα πέρα από την αισθητική.
ΥΓ
και πριν κάποιος διαφωνήσει, ας σκεφτεί τί είναι η αισθητική
Δεν θα ήθελα να προκαταλάβω την κρίση του κοινού, αλλά κι εγώ υπερθεματίζω την προσέγγιση -παρότι απέχει από ό,τι ενέπνευσε το αρχικό post.
Ή μήπως δεν απέχει και πολύ;
Το θέμα είναι πως ό,τι γράφουμε δεν αντανακλά πάντα ό,τι σκεφτόμαστε.
Και αυτές οι μπουρδουκλοπαρτούζες της σκέψης (για να είμαι συμβατή με το πνεύμα της παρέμβασης του imposter) μπορεί τελικά να αξίζουν χίλιες φορές περισσότερο από μια αποστειρωμένη ερμηνεία που επιβάλει η προσωπική αισθητική του καθενός.
Γι' αυτό δεν φτιάχνουμε τελικά τα blogs;
Γι' αυτό δεν ξενυχτάμε με τους φίλους μας αναλύοντας την κάθε φαινομενικά ασήμαντη αντανάκλαση της ζωής μας;
Δημοσίευση σχολίου