Παρασκευή 25 Μαΐου 2007

Εξορκισμός




The world only goes round by misunderstanding.

Charles Baudelaire


Logic: The art of thinking and reasoning in strict accordance with the limitations and incapacities of the human misunderstanding.

Ambrose Bierce


To be misunderstood can be the writer's punishment for having disturbed the reader's peace. The greater the disturbance, the greater the possibility of misunderstanding.

Anatole Broyard


A mistake is to commit a misunderstanding.

Bob Dylan


Shallow understanding from people of good will is more frustrating than absolute misunderstanding from people of ill will.

Martin Luther King, Jr.


Is an intelligent human being likely to be much more than a large-scale manufacturer of misunderstanding?

Philip Roth


The really good idea is always traceable back quite a long way, often to a not very good idea which sparked off another idea that was only slightly better, which somebody else misunderstood in such a way that they then said something which was really rather interesting.

John Cleese


There are so many things that are misunderstood or not recognized about my father's music because they've been filtered by people who work for magazines like Rolling Stone.

Dweezil Zappa


Hitchcock loves to be misunderstood, because he has based his whole life around misunderstandings.

Francois Truffaut


I guess I should warn you, if I turn out to be particularly clear, you've probably misunderstood what I've said.

Alan Greenspan

buzz it!

13 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

απεταξάμενος!

απεταξάμενος!

απεταξάμενος!

αλλά αυτός έμενε με τα μάτια γουρλωμένα, υγρά και κατακόκκινα. με το χέρι κοκκαλωμένο, με το μυαλό του να ψάχνει όλες τις λέξεις που έχουν διπλά «κ».

ποιόν να αποτάξει; τον εωσφόρο / προμυθέα; αυτόν που του χάρισε το μαρτύριο της αναζήτησης της γνώσης;

και τότε ήταν που ξανάρχιζε το κορμί του να σπαράζεται, να ξερνάει βρισιές με ξένες φωνές...

τί κι αν έφεραν τους διασημότερους εξορκιστές του πλανήτη; ΑΥΤΟΙ ήταν οι αντανακλάσεις του εωσφόρου, αυτοί ήταν οι προμυθείς.

αυτός όμως επέμενε να μην θέλει υποκριθεί την απόταξη, να μην γυρίσει ικανοποιημένος στο σπίτι του ο τραγόπαπας και επιχαίρει στο βραδυνό τραπέζι...

ήταν τόσο πλανεμμένος που νόμιζε πως δεν υποκρινόταν. ήταν τόσο πλανεμμένος που νόμιζε πως αφροί και οι βρισιές ήταν η πραγματικότητά του...

μια αντανάκλαση είπε...

α) Προμηθέας (με "η")

β):(
Κανείς δεν με καταλαβαίνει.
:(
(δεν το λέω για το σχόλιό σου)
:(

itelli είπε...

Κ πού να δεις τι παίζει άμα βρεθείς στο Όσλο... Κανείς δεν με καταλαβαίνει όυτε εμένα...

μια αντανάκλαση είπε...

:(
Λες να είμαι μετανάστρια σε μια ξένη πραγματικότητα;
:(

Ανώνυμος είπε...

εμένα κανείς δεν με καταλαβαίνει...

εμένα κανείς δεν με αγαπάει...

εμένα κανείς δεν με αγκαλιάζει...

εμένα κανείς δεν με ακούει...

εμένα κανείς δεν με χαϊδεύει...

εμένα κανείς δεν τίποτα...

(γνωρίζω τον Προμηθέα)

Πρό του μύθου.. και μ/ζ

Προζυθέας!

μια αντανάκλαση είπε...

Καλά κρασιά!
Ή μήπως πρέπει να πω καλές μπύρες;

Ανώνυμος είπε...

προ-μηθεύς (ο προμηθευτής)
προ-μυθέας (αυτός που προηγείται του μύθου)
προ-ζυθέας (αυτός που προηγείται του ζύθου)
προ-ληθέας (αυτός που προηγείται της λήθης)
προ-γητέας (αυτός που προηγείται της γοητείας)
προ-πειθέας (αυτός που προηγείται της πειθούς)
προ-πυθέας (αυτός που προηγείται του πυθαριού
πρωτη-θέας (αυτός που έχει την πρώτη θέα)
προ-τιθέας (αυτός που προτίθεται)

και τέλος
προ-κιθνέας (το νησάκι που δεν υπάρχει λίγο πριν την Κίθνο)

(αναφέρω αυτές τις λέξεις για την περίπτωση που τις χρησιμοποιήσω, να μην με διορθώσετε)

μια αντανάκλαση είπε...

Η Κίθνος έχει καμμία σχέση με την Κύθνο;
Είναι ας πούμε όπως η Σαίριφος με την Σέριφο, οι Λοιψοί με τους Λειψούς, η Κρίτη με την Κρήτη και η Σύκινος με την Σίκινο;
Είναι νησιά που μπορούμε να πάμε μόνο με το δικό σου ιστιοπλοϊκό, κυρ-ΜΠΑΜΠΗνιώτη;

Ανώνυμος είπε...

οκ, δεν έχω πάει ούτε στην Κίθνο (και συνεπώς δεν πέρασα και από τον Προκινθέα), ούτε στην Κύθνο (η οποία ΔΕΝ έχει Προκυνθέα όπως όλοι ξέρουμε).

αλλάζοντας όμως προς το σοβαρό, την ιστορία της κατανόησης, και επειδή το «Θανατος του Ποιητή - ημέρα 2» έχει να κάνει με τον διάλογό μας (γι αυτό και δεν έγραψα στο δικό μου post αυτά που ήθελα) θέλω να πω:

θυμάμαι το πρώτο μάθημα με το Βέλτσο (να κύριε itelli ένας από τους ηθικούς αυτουργούς της κατάστασή μας - αν και είχαμε προδιάθεση)
"Όταν πεις κατανοώ, είναι ακριβώς η στιγμή που έχεις παρανοήσει αυτό που ακούς. Καταλαβαίνω = παρανοώ"

...και στα σκαλιά με ρώτησε κάποιος
- κατάλαβες τίποτα εκεί μέσα;
- αφού καταλαβαίνω σημαίνει παρανοώ, τότε νομίζω πως η όλη ιστορία δεν είναι να έχω καταλάβει κάτι από αυτό το δίωρο. ένιωσα...

(βάλε και το καρέ μαλλί, βάλε και το 2CV, βάλε και το μούσι, βάλε και το ντύσιμο σαν μετανάστης, μου βγήκε το όνομα)

γιατί στα λέω αυτά.

γιατί στη λίστα του "κανείς δεν με καταλαβαίνει" θα ήθελα να σου πω, αν δεν σε καταλαβαίνει, θα του εξηγήσεις και θα παρανοήσει.

ποιός όμως, μας νιώθει;

μπορεί να υπάρξει συν-αίσθηση;

υπάρχει «παρέα» σε αυτό τον κόσμο;

Ανώνυμος είπε...

και ο ΜΠΑΜΠΗ-νιΟτης που ζει στην καμπούρα μου άρχισε να με κοπανάει με το ραβδί του:

νΟΙώθω...

γιατί μπαμπηνιώθεις, νιώτη, νιώθει...?
όχι. (babibaby ναι)

νοιώθω επειδή αισθάνομαι με τον νου, νοώ (εννοώ, πνέω, πνεύμα, παράνΟΙα, άπνοια, σύμπνΟΙα, έννοια, κλπ)

itelli είπε...

Καλά... Με δουλεύετε;;; Τι θα πει υπάρχει παρέα; Δεν είπαμε θα πάμε ταβέρνα;

Τον κο Βέλτσο δεν τον ξέρω (παρά μόνον ακουστά), αλλά μ'όλον τον σεβασμό που έχω για κάποιον που δεν ξέρω (αλλά κ για τους μαθητές του) αυτά είναι ταβερνικές θυμοσοφίες (ας θυμηθεί κάποιος να τον πει κ αυτόν όταν αποφασίσουμε την ταβέρνα). Η γλώσσα έχει κάποια όρια. Όταν εσύ μου πεις μπλέ, ναι, μπορεί εγώ να κατλάβω βαθύ, εσύ τ'ουρανού, κ άλλος της θάλασσας. Η βασική σημειολογική αφετηρία είναι κοινή. Αν όμως ο διάολος της παρανόησης κρύβεται στις λεπτομέρειες, τότε η ευθύνη εντοπίζεται σ'αυτόν που ζητάει να κατανοηθεί, όχι σ'αυτόν που προσπαθεί να κατανοήσει.

Μερικά πράγματα είναι πολύ απλά. Τζάμπα καθόμαστε κ τα περιπλέκουμε. Εκτός κ αν μόλις παραγγείλαμε κ άλλες μερίδες κ καραφάκια κ θέλουμε να 'χουμε κάτι να λέμε καθώς τσιμπολογάμε.

μια αντανάκλαση είπε...

Καταρχήν, itelli, άσε κάτω τα σαγανάκια. Τα έχεις τσακίσει!


Δεύτερον, μου φέρατε στο νου ένα τραγούδι παιδικό που λέει:

"Οι ιππόται οι ιππόται
κουτσοπίναν πότε πότε
κι απ' το πότε πότε πότε
καταλήξαν όλοι πόται.

Οι ιππόται οι ιππόται
μα κανείς να μην το πει
γίναν πόται κι από τότε
όλο ήτανε στουπί.

Αι ωραίαι δεσποσύναι
μπεκροπίναν και εκείναι
κι απ΄το πίνε πίνε πίνε
δες πώς δες πώς δες πώς είναι.

Αι ωραίαι δεσποσύναι
μα κανείς να μην το πει
όλο πίνε πίνε πίνε
καταντούσανε στουπί.

Δεσποσύναι και ιππόται
μπεκροπίναν πότε πότε
κι απ' το πότε πότε πότε
καταντούσανε στουπί."*


Τρίτον, κατόπιν ανώριμων σκέψεων και εντελώς ανεύθυνων συνειρμών, με εσάς που έχω μπλέξει, οδηγούμαι με μαθηματική ακρίβεια στην τρέλα (ή "τρέλλα" αν προτιμάτε) και ρέπω προς την απόφαση να μετονομάσω αυτό το blog από "νησί με τους καθρέφτες" σε "νησί με τους πυροβολημένους".

Μου έχετε τσακίσει το νευρικό σύστημα @#$%^&*%#. Έχετε γεμίσει τον αέρα με ιδεολογικές σαπουνόφουσκες που όταν σκάνε γεμίζει ο τόπος κονφετί και γαρδούμπες.
Φοβάμαι να πάω για ύπνο, μήπως και έρθει στον ύπνο μου ο Βέλτσος και με βάλει να διαλέξω θέματα για την εξεταστική στο μάθημά του.
Κάθομαι να διαβάσω το γαμημένο "Solaris" που το τραβολογάω ένα μήνα στις παιδικές χαρές και στα πάρκα και ξεπηδάνε φαντασιώσεις ότι αν ήμουνα ο Κρις και ζούσα στον διαστημικό σταθμό, ο ωκεανός του Σολάρις θα ξαναζωντάνευε τον Ποιητή -που θα ήταν ο Μπαμπινιώτης με τα μούσια σας- και θα με κυνηγούσε και θα με ρωτούσε συνέχεια "πώς γράφεται αυτό;" και "πώς γράφεται εκείνο;" και "στα ισπανικά πώς μεταφράζεται;" και "¿tis ekopses egarsia tis sanides?" και "είσαι σίγουρη ότι κατάλαβες καλά;" και "μήπως έχεις παρανοήσει λιγάκι;"... Μόνο ο imposter λείπει από το πλάνο, να αποφαίνεται ότι περνάω "sex-dry period" και αυτό φταίει για όλα.

Λοιπόν, babibaby και itellibaby, μαζέψτε τα από την μουλιασμένη Πελοπόννησο και το παγωμένο Οσλο και ελάτε να με πάρετε από τον Σολάρις πριν βρεθώ στο ψυγείο του διαστημικού σταθμού, με τον Ποιητή πάνω από το πτώμα μου.




*Και μην τολμήσει να μου πει κανείς "μα καλά, με αυτά μεγαλώνεις το παιδί σου;"
Ναι, ρε. Με αυτά το μεγαλώνω και με το άλλο που λέει:

"Το μικρό καρδερινάκι
στο απέναντι παρκάκι
φεύγει νύχτα όταν όλοι κοιμούνται.
Με το μαύρο παλτουδάκι
πάει πίνει εδώ
πάει πίνει εκεί
και γυρίζει σπίτι του κουνουπίδι".

Ανώνυμος είπε...

«ελάτε να με πάρετε από τον Σολάρις»

όταν δεις το τέλος στο Solyaris του Ταρκόφσκι θα κατανοήσεις τί είναι αυτό που ζητάς...