Σύμφωνα με την μελέτη ενός καθηγητής οφθαλμολογίας του Στάνφορντ, οι "θολές" περίοδοι στα έργα του Monet και του Degas, οφείλονται στα οθφαλμολογικά προβλήματα που ήρθαν με τα γηρατειά τους. Οι πίνακες αριστερά δημιουργήθηκαν την περίοδο που ο Monet έπασχε από καταράκτη αλλά εκείνος πρέπει να τους έβλεπε όπως απεικονίζονται δεξιά. Στο τέλος της ζωής του πια, επέλεγε τα χρώματα σχεδόν στα τυφλά, από τα νούμερα στις ετικέτες τους. Ο Degas επανήλθε σε πιο συγκεκριμένα σχήματα αφού πρώτα εγχειρίστηκε στα μάτια.
-Ποτέ δεν με κοιτάζεις πια με εκείνο το πάθος. Τι άλλαξε; Άλλαξα εγώ;... Πες μου, πώς να σε κάνω να με ξανακοιτάξεις όπως τότε;
-Δεν γίνεται να σε ξανακοιτάξω όπως τότε. Ακόμη κι αν εσύ δεν είχες αλλάξει καθόλου, και πάλι θα ήταν αδύνατο, αφού τα μάτια μου δεν μπορούν πια να διακρίνουν τα χρώματα όπως παλιά.
15 σχόλια:
Request
pppppplease....
η τέλεια απάντηση σε αυτό σου το post είναι το «Σ' αγαπώ» από τα «Αποσπάσματα Ερωτικού Λόγου».... τα οποία όμως ούτε έχω διαβάσει, ούτε τα έχω. Οπότε σε παρακαλώ, βάλε το κομμάτι «κάθε φορά που λέμε σ'αγαπώ είναι η προσπάθεια να νιώσουμε αυτό που νιώσαμε την πρώτη φορά που το είπαμε» ή κάπως έτσι (δηλαδή, πολύ καλύτερα από έτσι)
"Passé le premier aveu, "je t'aime" ne veut plus rien dire ; il ne fait que reprendre d'une façon énigmatique, tant elle paraît vide, l'ancien message (qui peut-être n'est pas passé par ces mots). Je le répète hors de toute pertinence ; il sort du langage, il divague, où?
(...)
Je fantasme ce qui est empiriquement impossible : que nos deux proférations soient dites en même temps : que l'une ne suive pas l'autre, comme si elle en dépendait."
Roland Barthes
Fragments d'un discours amoureux
Δεν ξέρω αν εννοείς αυτό, αλλά η πρωινή μου διατριβή στον Ρολάν Μπαρτ αυτό απέδωσε.
Σαν να έχετε πολλά να πείτε τα 2 σας (γκουχ-γκουχ). Θα επιστρέψω αργότερα :)
Μα, όχι, itelli, μην φεύγετε. Τρεις είναι καλύτερα από δύο.
Et voila:
"Σαν περάσει ή πρώτη ομολογία, "σ' αγαπώ" δε θα πει πια τίποτε. Είναι, απλώς, μια επανάληψη του παλαιού μηνύματος (που ίσως μάλιστα να μη διοχετεύτηκε μέσα από τις λέξεις αυτές), πού γίνεται μ' έναν τρόπο αινιγματικό γιατί φαντάζει τόσο κενός! Επαναλαμβάνω το μήνυμα ασχέτως καταλληλότητας των συνθηκών. Έτσι, το μήνυμα βγαίνει από την κοίτη της γλώσσας, εκτροχιάζεται, και τραβάει πού;"
Το βρήκα εδώ:
http://209.85.135.104/search?q=cache:
P-bvpVwfsOgJ:www.translatum.gr/books/
lover-barthes.htm+%CE%A3%27+%CE%B1%CE
%B3%CE%B1%CF%80%CF%8E+%CE%A1%CE%BF%CE
%BB%CE%B1%CE%BD+%CE%9C%CF%80%CE%B1%CF
%81%CF%84&hl=el&ct=clnk&cd=6&gl=gr&client
=firefox-a
πάλι καλά που το έβαλες στα Ελληνικά...
το θυμόμουν κάπως πιο ποιητικό, αλλά οκ
itelli: Δεν έχουμε να πούμε τίποτα παραπάνω και τίποτα λιγότερο από αυτά που μοιραζόμαστε μαζί σας.
εξ' άλλου, η μόνη σκιά που δεν θα βρεθεί σε σοκκάκι να παραλάβει κλειδί είμαι εγώ...
και μην παρεξηγηθώ, αυτό δεν είναι παράπονο είναι τοποθέτηση.
Άλλωστε, νομίζω ότι ποιο πολύ μου αρέσει να είμαι το σοκκάκι.
διόρθωση.
συγγνώμη, χρησιμοποίησα το «μαζί σας» επειδή αναφέρθηκες σε «εμάς», δεν υπάρχει κάποιος προσωπικός διάλογος,
αφού, φυσικά, δεν υπάρχει «εμείς» και «εσείς».
Όλοι μας, αντανακλάσεις των εαυτών μας (αφού έτσι το ορίζει η οικοδέσποινα), είμαστε «εμείς» και «εσείς», εγώ και εσύ σε όλους τους πιθανούς συνδυασμούς
Κοίτα να δεις που τόσα χρόνια ονειρεύομαι να γίνω τρελός, κ επιτέλους έπιασε ο κόπος τόπο!
Διαβάζω ένα μπλόγκ που δεν θυμάμαι πότε το δημιούργησα, είναι όμως ξεκάθαρο ότι αποτελεί προϊόν των Χ χρωμοσωμάτων μου κ βοηθάει να μένω σ'επαφή με την γυναικεία διάσταση του αντρισμού μου. Συνάμα, έχω βάλει κ μια άλλη μου διάσταση, την φιλοσοφική, να μού κλείνει όλες τις χαραμάδες απ'όπου μπορεί να εισχωρήσει η λογική, κ να μού λέει "ξέρεις, παίζει να μην υπάρχει καμία απ'όλες αυτές τις διαστάσεις, ούτε ο χρόνος που τον μετράς σε 24, 60 κ 60. Μπορεί όλα να εξελίσσονται σε μια διάσταση την οποία εσύ ακόμα δεν έχεις ξεκινήσει να δέχεσαι ότι υπάρχει κ έτσι προσπαθείς να την κατανοήσεις με τα υπάρχοντα φιλοσοφικά κ λοιπά μεθοδολογικά εργαλεία. Κ έως ότου την ανακαλύψεις θα είσαι καταδικασμένος να εξηγείς τα πράγματα λανθασμένα, κ η εντύπωσή σου ότι έπραξες σωστα (σύμφωνα με τις μεταβλητές σου) θα σε μπερδεύει ακόμα περισσότερο όταν θα εμφανίζεται το λάθος".
Δεν φταίω γω όμως. Όοοοχι. Η φαντασία μου τα φταίει, που τα'πλασε όπως ήθελε αυτή.
Δεν είναι ότι διαφωνώ. Είναι ότι μού λείπουν τα βασικά εργαλεία για τέτοιου είδους μεταμοντέρνες κ κριτικής προσέγγισης συζητήσεις, π.χ., μπριζόλες, κοψίδια, τυροκαυτερές κ τσίπουρα. Έτσι γίνονται αυτές οι κουβέντες...
λοιπόν, η πιο τρελλή παραγγελία σε φίλο μου σαντουϊτσά:
Κρέπα με
σοκολάτα,
μπέικον,
τυροκαυτερή,
ντομάτα...
πριν κλείσει το μαγαζί μου είπε ότι έβαλε σε ένα μικρό κομμάτι σοκολάτα με μπέικον για να δει πως είναι και τελικά δεν ήταν (λέει) τόσο αηδιαστικό όσο ακούγεται...
"τυροκαυτερή και ντομάτα?" ρώτησα...
"Ε! όχι και τυροκαυτερή!" μου είπε...
Ινστιτούτο Μεταφυσικής Παπαρολογίας
Εργαστήριο Μπλογκομετρικών Τροποποιήσεων
Ημερολόγιο καταστρώματος 18 Μαϊου 2007
*Δικτυακός τόπος: Το νησί με τους καθρέφτες
*Υποκείμενο πειράματος: "itelli"
*Σημειώσεις πειράματος υπ'αριθμ. 483:
"21 μέρες, 21 ώρες και 35 λεπτά, μετά την πρώτη του επαφή με το νησί, ο "itelli" επέδειξε σημαντική αλλαγή συμπεριφοράς.
Αξιοσημείωτη καταγράφεται η επίδραση που δέχτηκε από έτερο υποκειμένο του πειράματος, που αυτοαποκαλείται "xkont". Εξετάζεται ο βαθμός διείσδυσης των φαντασιακών αντανακλάσεων του "xkont" στο υποσυνείδητο του "itelli". Προτείνεται η πρόκληση νέων ερεθισμάτων και η επιβεβαίωση των αρχικών παρατηρήσεων για τα επόμενα 3 post.
Σε περίπτωση επιδείνωσης της κατάστασης, ενδέχεται να εκδοθεί έκτατο δελτίο μπλογκομετρήσεων.
Παρακαλείται το προσωπικό του εργαστηρίου να βρίσκεται σε επιφυλακή."
"See, if I derive an equilibrium where prevalence is a non-singular event where nobody loses, can you imagine the effect that would have on conflict scenarios, arm negotiations..."
"When did you last eat?"
R we talking pizza or beer?
They go together. I respect them both.
Δημοσίευση σχολίου