Πριγκίπισσες υπό διάσωση

Post-test

"Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια πριγκίπισσα που απαιτούσε απ' τους μνηστήρες της ν' αντιμετωπίσουν έναν φοβερό και τρομερό δράκο. Μόνο ένας απ' αυτούς κατάφερε να νικήσει το τέρας. Κι όταν παρουσιάστηκε μπροστά στην πριγκίπισσα, εκείνη του είπε, με περιφρόνηση: "Δε θα παντρευτώ ποτέ μου με κάποιον που είναι τόσο ηλίθιος ώστε να αντιμετωπίσει ένα δράκο για το καπρίτσιο μιας γυναίκας"."

.

"Τι διεστραμμένη πριγκίπισσα!"

.

"Πραγματικά διαβολική!"

.

"Και ποιο είναι το ηθικό δίδαγμα;"

.

"Η πραγματική δοκιμασία στην οποία υποβάλλει η πριγκίπισσα τους μνηστήρες είναι η μετα-δοκιμασία: αυτό που τους βγάζει εκτός μάχης, είναι το γεγονός ότι αποδέχονται την πρόκληση, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμά της."

.

"Μήπως αυτό που επιθυμεί η πριγκίπισσα, είναι να μείνει ανύπαντρη;"

.

"Όχι κατ' ανάγκην. Ίσως περιμένει έναν σώφρονα μνηστήρα που να της πει ότι δεν δέχεται τη δοκιμασία, γιατί του φαίνεται σκληρή και παράλογη."

(από Το Βιβλίο Κόλαση

Κάρλο Φραμπέτι

εκδ. opera)

Άλλοι είχαν πάρτυ κι άλλοι το έκαψαν χτες

The Party

BBC - In pictures:

A colourful elephant at Glasgow's Mela festival in Kelvingrove park. Photo: Jackie Kemp


Μετά από τόσα dèja vu,
η νησοδέσποινα εισηγείται (στον εαυτό της)
και καθιερώνει (ως επίσημη και μοναδική Αρχή του Νησιού)
τον εορτασμό της Ημέρας της Χαρούμενης Προβοσκίδας.
Για την περίσταση προσκαλούνται οι τουρίστες
στην Plaza de los Gaudianos
όπου θα σερβίρονται ολημερίς και ολονυχτίς
μπισκοτάκια προβοσκίδες.
Το Πάρτυ
φιλοδοξεί να ολοκληρωθεί
με νυχτερινές βουτιές
και πλύσιμο του Σκωτσέζου ελέφαντα
μέχρι να αποκαλυφθεί το φυσικό του χρώμα.

Αν σφίξουν κι άλλο οι ζέστες, να προτείνουμε τον Μπους

Ημέρες επανεκτιμήσεων.

Με 45 βαθμούς έξω,
οι συνάδελφοι μπαίνουν στο γραφείο
και αντί για τα συνήθη γμσταυρίδια για την τσιγαρίλα,
λένε "ααααααα, τι ωραία δροσιά!"

Με 45 βαθμούς έξω,
οι ηγέτες της Δύσης αποχαιρετούν τον συνταξιούχο συνάδελφό τους
και αντί για τα πρέποντα γμσταυρίδια για τις επιτυχίες του,
τον χρίζουν υποψήφιο ειρηνοποιό για την Μέση Ανατολή.


"Σε καταλαβαίνω Πάρις. Κι εγώ βγήκα σοφότερος και έτοιμος να προσφέρω".

Η χρησιμότητα των delivery

- Τι θα φάμε σήμερα, γυναίκα;

-Με τέτοια ζέστη, είσαι τρελός που θα μαγείρευα; Φάε κάτι πρόχειρο και ελαφρύ. Να, ένα μήλο.

Μα πού πήγαν; Κάπου εδώ τα είχα...

(ανα)ΖΗΤΟΥΝΤΑΙ:

κερδοφόρα λαχεία (τα ψάχνουν όλοι)

νησιά διαθέσιμα για προσωρινό εποικισμό (τα ψάχνουν αδειούχοι)

ανιχνευτές υποκρισίας (τους ψάχνουν ρεπόρτερ εκκλησιαστικού ρεπορτάζ)

σημεία ζωής νησοδέσποινας (τα ψάχνει η ίδια)

αφορμές μπλογκοδιαξιφισμών (τις ψάχνουν οπλισμένοι σχολιαστές)

πορτοκαλί βατραχοπέδιλα (τα ψάχνει νεαρή απόφοιτος της Α' Δημοτικού)

Άρχισε η σύγκλιση των πολιτισμών

Σταμάτα να χαζεύεις και δούλευε

Έκθεση "Οι τελευταίες μέρες του Van Gogh"

Πρέπει να δουλέψεις.

Αλλά, αναρωτιέσαι, για ποιο πράγμα θα σε θυμούνται όταν θα έχεις πεθάνει;

Γι' αυτά που έκανες όταν έπρεπε;

Ή γι' αυτά που έκανες όταν σε είχαν ξεγραμμένο από όλα τα πρέπει;
.

Μαζί(;) θα ζήσουμε(;) για πάντα(;)

The fountain

.

Izzi: Will you deliver Spain from bondage?

Tom Verde: Upon my honor and my life.

Izzi: Then you shall take this ring to remind you of your promise.

You shall wear it when you find Eden, and when you return, I shall be your Eve.

Together we will live forever.

.

.

Βρες την Εδέμ και όταν γυρίσεις εγώ θα γίνω η Εύα σου.

Μπορεί, βέβαια, να μην την βρεις.

Μπορεί να την βρεις αλλά να μην καταφέρεις να γυρίσεις.

Μπορεί να την βρεις και να γυρίσεις αλλά μέχρι τότε εγώ να μην υπάρχω.

Μπορεί να την βρεις, να γυρίσεις και να είμαι ακόμα εδώ αλλά μετά από λίγο να διαπιστώσουμε ότι το "για πάντα" δεν υπάρχει.

.

Μια φορά κι έναν κερό

.
.

Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε σε ένα διαμέρισμα ένα κορίτσι, που όταν γυρνούσε από το σχολείο έγραφε ένα παραμύθι για την Λουλουδένια. Την φανταζόταν να ζει σε ένα δάσος, να έχει ζωάκια, να κάνει βόλτες με το άλογό της. Της έδινε όσα εκείνη ονειρευόταν.

.

Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε σε μια παράγκα ένα κορίτσι, που δεν μπορούσε να γράψει ένα παραμύθι γιατί δεν προλάβαινε να πάει σχολείο, δεν είχε χαρτί ή μολύβι, δεν είχε και χρόνο μετά τη δουλειά να κάθεται να φτιάχνει παραμύθια. Αλλά αν της έδινες λίγο σχολείο, χρόνο, χαρτί και μολύβι μπορεί και να έγραφε ένα παραμύθι για ένα κορίτσι που ζει σε ένα διαμέρισμα και μετά το σχολείο μπορεί να γράφει παραμύθια για μια Λουλουδένια.

.

Μια φορά κι έναν καιρό οι γονείς των κοριτσιών και των αγοριών που ζούσαν σε διαμερίσματα αποφάσισαν να γιορτάζουν κάθε χρόνο στις 12 Ιουνίου την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Παδικής Εργασίας για να διαμαρτύρονται που υπάρχουν κορίτσια και αγόρια που ζουν σε παράγκες και ετοιμάζουν το φαγητό και τα ρούχα που χρειάζονται τα κορίτσια και τα αγόρια των διαμερισμάτων. Δυστυχώς η Ημέρα γιορταζόταν μόνο στα λόγια και δεν ήταν καν ημιαργία ώστε να μπορούν κι αυτοί να πηγαίνουν λίγο πιο άνετα στα Zara να ψωνίζουν για τα κορίτσια και τα αγόρια των διαμερισμάτων.

Ένιωθαν, όμως, κάπως πιο τυχεροί. Τυχεροί σαν να ζούσαν σε ένα δάσος όπου όλοι οι κορμοί δέντρων μπορούν να υπερπηδηθούν και όλοι οι λύκοι καταλήγουν στον πάτο μιας λίμνης με πέτρες στην κοιλιά τους. Τυχεροί που στα παραμύθια τα δάση δεν καίγονται.

.

G3

Φαίνεται πώς ο Πούτιν ανακάλυψε το σημείο G του Σαρκοζί.

Βασική εκπαίδευση

"...όποτε σας φέρει ο δρόμος σας ένα πρωί από "Αγία Σοφία" ανεβείτε στον έκτο στο ΚΕΘ ή στον πρώτο στο ΤΑΟ (φορέστε μια μάσκα για καλό και για κακό, μην κολλήσετε ίωση εκείνον τον πιτσιρίκο που περιμένει να βγει μετά από 2-3 μήνες στην "εφοδο") ή πάτε σε οποιαδήποτε παιδοογκολογική κλινική στον τόπο που μένετε και μετρήστε πόση ώρα μπορείτε να αντέξετε να μείνετε εκεί μέσα. Εγγυώμαι ότι θα βγείτε άλλοι άνθρωποι. Έστω κι αν ξεθωριάσουν τα υπόλοιπα στην μνήμη με τον καιρό, τα βλέμματα των παιδιών δεν θα σβήσουν. Νομίζω πώς όλους μας κάποια στιγμή θα έπρεπε να μας πηγαινουν σε τέτοια μέρη (που εξάλλου είναι δίπλα μας), να είναι αυτό κομμάτι της βασικής μας εκπαίδευσης στην ανθρωπιά."

Αυτό έγραψε ο μπαμπάς της Λυδίας που πολεμά τον καρκίνο.

Κι απόψε που το ξαναδιάβασα (η πρώτη φορά ήταν στον dirtyjazz), όλα τα άλλα έμοιαζαν πολύ λίγα για να χωρέσουν εδώ.

G8

Θινγκς του ντου

Τον χρόνο πολλοί εμίσησαν. Τα αισθήματα ήταν αμοιβαία.

1. να τηλεφωνήσω στον δήμο για το καλοκαιρινό πρόγραμμα απασχόλησης παιδιών (SOS-alert-SOS-alert-SOS-alert-SOS-alert)
2. να πάρω δώρο στην δασκάλα (να πάρω ή είναι απόπειρα εξαγοράς εκπαιδευτικού;)
3. να βγάλω διαβατήρια (σιγά, αφού δεν έχουμε πού να πάμε)
4. να πάρω ραδιοσιντί για το αυτοκίνητο (μου το έκλεψαν :((()
5. να γράψω τις προτάσεις που περιμένουν τα αφεντικά (αύριο, μεθαύριο... οκ δεν χανόμαστε)
6. να πάω το πάπλωμα καθαριστήριο (πιάνει χώρο στον καναπέ και κάνει τα ασιδέρωτα να φαίνονται βουνό)
7. να φυτέψω τις γλάστρες (του χρόνου πια)
8. να πλύνω τα πατζούρια (βαριέμαι)
9. να αλλάξω τις τέντες (αν περιμένω τον ιδιοκτήτη...)
10. να αλλάξω wireless card (μάπα βγήκε)
11. να δω πότε τελειώνει η ADSL (τι; τελείωσε;;;;;;;;;;;;)
12. να τελειώσω το Σολάρις (ναι, καλά)
13. να πλύνω τους τοίχους (ναι, καλά)
14. να πάω για μπάνιο στη θάλασσα (τον Αύγουστο που είναι παχιές οι μύγες)
15. να σκεφτώ πού θα πάμε διακοπές (νο μάνι?)
16. να σκεφτώ αν θα πάω διακοπές (νο χάνι?)
17. να πάρω δώρο για τα βαφτίσια + δώρο για την Ελένη + δώρο για την Γωγώ (γαμώ την κοινωνικοποίησή μου)
18. να ράψω την ουρά του δράκου
19. να ξανανοίξω βιβλίο ισπανικών (και να κολλήσω το πτυχίο στον νεροχύτη)
20. να τακτοποιήσω το παιδικό δωμάτιο (θέλω τη μαμά μου)
21. να πάρω δώρο στη μαμά μου
22. να γράψω post για τον μπαμπά μου
23. να πάω σινεμά
24. να μεθύσω
25. να ... (να μη σας νοιάζει)
26. να ανεβάσω τα χειμωνιάτικα
27. να πάω για ψώνια
28. να γραφτώ χορό (του χρόνου κι αυτό)
29. να υποβάλλω πόθεν έσχες (πόθεν τάχασες κανείς δεν ζητάει;)
30. να κοιμηθώ
31. να τα παρατήσω όλα
32. να μεταναστεύσω
33. να θυμηθώ πώς με λένε
34. ...

Τι έγινε; Θες κι άλλα;

Colin's Trip to America

ΜΚΟ "Ναυπηγοί Χωρίς Σύνορα": Ζητούνται χρηματοδότες και αποδέκτες βοήθειας

-Πώς πέρασες σήμερα;

-Καλά.

-Τι έφαγες στο διάλειμμα;

-Πήρα κουλούρι.

-Τότε θα σου έμειναν και ρέστα 50 λεπτά για να πάρεις και αύριο.

-Όχι. Δεν μείνανε.

-...;

-Ήτανε κάτι παιδιά που φτιάχνανε κάτι καραβάκια και τα πουλάγανε.

-...;;;

-Πήρα ένα εγώ και ένα ο Μιχάλης. Και μετά φτιάξαμε κι εμείς δικά μας αλλά δεν προλάβαμε να πουλήσουμε κανένα.





-Και τι θα τα κάνετε τα λεφτά όταν τα πουλήσετε;

-Θα τα δώσουμε σε φτωχά παιδιά.

-Σε ποια;

-Δεν έχουμε βρει κανένα ακόμα.

Schooligans, dooligans και bullygans

ΟΙ DOOLIGANS ΤΟΥ ΘΕΟΥ

(γράμμα αναγνώστη
στην εφημερίδα
«Xριστιανική Hθική»)

Aγαπητε κ. Διευθυντά, έτυχε να γνωρίσω το τελευταίο τεύχος (Iούνιος 2006, αριθμός 7) ενός υποτίθεται περιοδικού, που κυκλοφορεί τρείς φορές το χρόνο, δυστυχώς με την «Kυριακάτικη Eλευθεροτυπία» (!) και έχει τον τίτλο «schooligans».

Στα περιεχόμενα του υπήρχαν δείγματα αναζήτησης, εκμυστήρευσης, διαμαρτυρίας αλλά κυρίως βωμολοχίας, διαστροφής και αυθαιρεσίας. Aναρωτιέσαι ποια μπορεί να είναι η αιτία ύπαρξης ενός τέτοιου περιοδικού, με κυρίως περιεχόμενο τις αρρωστημένες και διαστροφικές εξαιρέσεις της μαθητικής ζωής. Mοιάζει περισσότερο με μια ιδεοεκφραστική χωματερή ή ακριβέστερα μ' έναν ιδεοεκφραστικό δύσοσμο υπόνομο, που όχι μόνο δεν ωφελεί ανθρώπινες ψυχές αλλά αποτελεί επικίνδυνη πηγή ψυχολογικών μολυσματικών ασθενειών. (...)

Λοιπόν, πρέπει να μιλάμε για dooligans (=ντούλιγκανς: εκ του δούλοι, δηλαδή δούλοι της παραφροσύνης). Είναι όσοι επιμένουν να εκμεταλλεύονται πρόστυχα, συνειδητά ή ασυνείδητα, τα ανθρώπινα αδιέξοδα (κυρίως των νέων). Ως πότε κάποιοι από εμάς θα γίνονται βαποράκια της παραφροσύνης;

Φιλικά
Iωάννης Γ.

Υ.Γ. "Βαποράκια της παραφροσύνης" δεν θα πει τίποτα. Καθάρματα.
Αλλά, μην ανησυχείς, "Γιάννη Γ.". Όλα είναι ok πάλι στην "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία." Μπορείς να την ξαναπάρεις για να τυλίγεις φυτιλάκια για το καντήλι. Να φυλάγεσαι από "Τα Νέα" τώρα.

Θα μου διαβάσεις το... αυτό;

-Έχεις δουλειά;

-Για πες.

-Μπορείς να μου διαβάσεις το... αυτό... ξέρεις, τον τοξότη;

-Ναι αμέ... Λοιπόν, "την εβδομάδα αυτή θα προσπαθήσετε να λύσετε πολλές προβληματικές καταστάσεις που μέχρι τώρα σας καταπιέζουν και σας κουράζουν ψυχικά. Αποφύγετε στα μέσα της εβδομάδας τον εκνευρισμό γιατί θα κάνετε κινήσεις που δεν θα είναι συμφέρουσες για εσάς. Αυτή την εβδομάδα μπορείτε να χαρείτε τον έρωτα σας με τον σύντροφο σας αρκεί να μην κάνετε κουραστικές συζητήσεις που θα εκνευρίσουν τον σύντροφο σας. Προσπαθήστε να έρθετε πιο κοντά στον σύντροφο σας και όλα θα ξεπεραστούν. Αυτή την εβδομάδα θα μπορέσετε να καταφέρετε αυτά που έχετε βάλει στόχο..."

-"Στον τοίχο", λέει;

-Όχι, "σ-τ-ό-χ-ο". "Θα μπορέσετε να καταφέρετε αυτά που έχετε βάλει στόχο. Προσπαθήστε να βάλετε σωστό προγραμματισμό και μην κάνετε βιαστικές κινήσεις γιατί δεν μπορείτε να τα κάνετε όλα μαζί. Θέλετε να αλλάξετε πολλές καταστάσεις για να μην κάνετε τόσα πολλά έξοδα. Αποφύγετε στα μέσα της εβδομάδας να παρασυρθείτε για άλλη μια φορά σε περιττά έξοδα."

-Αυτά;

-Αυτά. Καλή εβδομάδα ακούγεται. Να βάλουμε τώρα την αλοιφή στο γόνατο που πονάει, γιαγιά;

.

.

Η γιαγιά Αντανάκλαση ποτέ δεν αρκέστηκε στις παραδοσιακές γραφές για να την βγάλει στα δύσκολα. Στο τραπεζάκι με τα φάρμακά της, τα βαζάκια με τις κρέμες, τις καραμέλες και τις καρτούλες των αγίων, εκεί κάτω από την "Φωνή του Κυρίου", συνήθως θα βρεις κρυμμένο κι έναν "Αστρολόγο" ή ένα "Άστρα και Όραμα". 'Εστω και το περσινό.

Αυτή την λεπτομέρεια, μάλλον δεν θα την έχει πει ποτέ ούτε του παπά στην ενορία. Άλλωστε εκεί έχει να πατήσει κάτι μήνες. Τα πόδια της δεν άντεξαν να την πάνε αυτά τα τριακόσια μέτρα ούτε για τον Επιτάφιο.

Την έχουν ψιλοεγκαταλείψει καμιά 15αριά χρόνια αφότου της χάρισαν τον τίτλο "Μις Γάμπα" στα καλλιστεία του ΚΑΠΗ της γειτονιάς, εκείνη την εποχή που ο κυρ Νίκος την φλέρταρε και λίγο πριν την ζητήσει από τα παιδιά της για να την κάνει "αρχόντισσα".

Μετά από 25 χρόνια χηρείας, εκείνη μπορεί και να ένιωσε λίγο αρχόντισσα αλλά κράτησε και μια πισινή: "Γιατί να τον παντρευτώ; Θα χάσω την σύνταξή μου, που είναι και μεγαλύτερη από τη δική του -αλλά αυτό μην του το πεις, στενοχωριέται". Ο κυρ Νίκος στενοχωριόταν εύκολα και για άλλα πράγματα κι έτσι δεν ξανάφησε την "Μις Γάμπα" να πατήσει στο ΚΑΠΗ ασυνόδευτη. Μάλλον δεν θα ήταν ο μόνος που την φλέρταρε.

Δυο φορές χήρα μετά από λίγο, η γιαγιά Αντανάκλαση ξαναγύρισε στο σπίτι των παιδιών της, με την λεμονιά στην αυλή και τις πολλές καραμέλες σε κάθε συρτάρι.

Κάποτε σε ένα από τα νοσοκομεία απ' όπου πέρασε, κάπως κάτι φάνηκε σαν αποχαιρετισμός. Ξεσκονίσαμε τα μαύρα. Αλλά μετά...

"Ποιος ήταν αυτός που ήρθε το μεσημέρι να σε δει κυρα-Αντανάκλαση;" την ρώτησε μια μέρα η καινούργια ασθενής που φέρανε στο διπλανό κρεββάτι; Κι εκείνη, χωρίς την μασέλα της και χωρίς καμία περιττή μετριοφροσύνη είπε: "Ήταν κάποιος που είναι τρελλά ερωτευμένος μαζί μου από τότε που ήμουν δεκατριών". Δεν είχε πέσει μακριά. Ήταν ο γιος που γέννησε στα δεκαεφτά.

Ένα απόγευμα, σε εκείνο το νοσοκομείο, για να σταματήσει να κλαίει και να κοιμηθεί, είχα πάρει από το τραπεζάκι και της διάβαζα σαν να ήταν παραμύθι, την "Φωνή του Κυρίου". Τρία χρόνια αργότερα, νομίζω ότι αν είχα τότε πρόχειρο έναν "Αστρολόγο", θα είχε αναρρώσει μια ώρα αρχύτερα.

Για την Αμαλία

«Ο ασθενής έχει το δικαίωμα του σεβασμού του προσώπου του και της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς του.»

(σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 47 του Ν. 2071/ 1992)

«Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδιά, όχι ο κανόνας...»

(Αμαλία Καλυβίνου, 1977-2007)

Από την ηλικία των οκτώ ετών, η Αμαλία ξεκίνησε να πονάει. Παρά τις συνεχείς επισκέψεις της σε γιατρούς και νοσοκομεία, κανένας δεν κατάφερε να διαγνώσει εγκαίρως το καλόηθες νευρίνωμα στο πόδι της. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, η Αμαλία έμαθε ότι το νευρίνωμα είχε πια μεταλλαχθεί σε κακόηθες νεόπλασμα.

Για τα επόμενα πέντε χρόνια η Αμαλία είχε να παλέψει όχι μόνο με τον καρκίνο και τον ακρωτηριασμό, αλλά και με την παθογένεια ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας που επιλέγει να κλείνει τα μάτια στα φακελάκια κι επιμένει να κωλυσιεργεί με παράλογες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Εκτός από τις ακτινοβολίες και τη χημειοθεραπεία, η Αμαλία είχε να αντιμετωπίσει την οικονομική εκμετάλλευση από γιατρούς που στάθηκαν απέναντί της και όχι δίπλα της. Πέρα από τον πόνο, είχε να υπομείνει την απληστία των ιδιωτικών κλινικών και την ταλαιπωρία στις ουρές των ασφαλιστικών ταμείων για μία σφραγίδα.


Η Αμαλία άφησε την τελευταία της πνοή την Παρασκευή 25 Μαϊου 2007. Ήταν μόλις 30 ετών.

Πριν φύγει, πρόλαβε να καταγράψει την εμπειρία της και να τη μοιραστεί μαζί μας μέσα από το διαδικτυακό της ημερολόγιο. Στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://fakellaki.blogspot.com, η νεαρή φιλόλογος κατήγγειλε επώνυμα τους γιατρούς που αναγκάστηκε να δωροδοκήσει, επαινώντας παράλληλα εκείνους που επέλεξαν να τιμήσουν τον Ορκο του Ιπποκράτη. Η μαρτυρία της συγκίνησε χιλιάδες ανθρώπους, που της στάθηκαν συμπαραστάτες στον άνισο αγώνα της μέχρι το τέλος.

«Ο στόχος της Αμαλίας ήταν να πει την ιστορία της, ώστε μέσα απ' αυτήν να αφυπνίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και συνειδήσεις. Κυρίως ήθελε να δείξει ότι υπάρχουν τρόποι αντίστασης στην αυθαιρεσία και την εξουσία των ασυνείδητων και ανάλγητων γιατρών, αλλά και των γραφειοκρατών υπαλλήλων του συστήματος υγείας.»

(Δικαία Τσαβαρή και Γεωργία Καλυβίνου - μητέρα και αδελφή της Αμαλίας)

Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 77 του Ν. 2071/1992, θεωρείται πειθαρχικό παράπτωμα για τους γιατρούς του Ε.Σ.Υ:

«Η δωροληψία και ιδίως η λήψη αμοιβής και η αποδοχή οποιασδήποτε άλλης περιουσιακής παροχής, για την προσφορά οποιασδήποτε ιατρικής υπηρεσίας.»

Η Αμαλία Καλυβίνου αγωνίστηκε για πράγματα που θεωρούνται αυτονόητα σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Δυστυχώς δεν είναι και τόσο αυτονόητα στην Ελλάδα. Συνεχίζοντας την προσπάθεια που ξεκίνησε η Αμαλία, διαμαρτυρόμαστε δημόσια και απαιτούμε:

* ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ
* ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΕΥΕΛΙΚΤΟΣ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΘΡΗΝΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΧΡΟΝΟΒΟΡΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ
* ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΑΥΣΤΗΡΟΤΕΡΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ
* ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΝΕΧΗΣ ΚΑΙ ΑΡΤΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ.
* ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ Η ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΦΑΚΕΛΟΥ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΙΣΠΕΥΔΕΤΑΙ Η ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ



ΑΣ ΠΑΨΕΙ ΠΛΕΟΝ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ, ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΛΑΔΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΑΜΕΙΒΟΝΤΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.

* ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ
* ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ
* ΟΧΙ ΑΛΛΟΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ


ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ. ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.

Την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να δώσετε φακελάκι, μην το κάνετε. Προτιμήστε καλύτερα να κάνετε μια δωρεά. Η τελευταία επιθυμία της Αμαλίας ήταν η ενίσχυση της υπό ανέγερση Ογκολογικής Μονάδας Παίδων

(Σύλλογος Ελπίδα, τηλ: 210-7757153, e-mail: infο@elpida.org, λογαριασμός Εθνικής Τράπεζας: 080/480898-36, λογαριασμός Alphabank: 152-002-002-000-515. Θυμηθείτε να αναφέρετε ότι η δωρεά σας είναι "για την Αμαλία").



ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ