Την είδε για λίγο στα πεταχτά. Σπανίως περνούσε από την δουλειά της. Έμενε και μακριά... Αλλά τώρα είχε περάσει.
"Κάθεσαι λίγο στο μαγαζί να πάω δίπλα να ποτίσω; Γυρίζουν αύριο από τις διακοπές και μου έχουν αφήσει το κλειδί για να τους ποτίζω τον κήπο. Έπρεπε να το είχα κάνει από χτες. Πέντε λεπτά θα κάνω".
"ΟΚ. Πήγαινε".
...
"Κοίτα τι φοβερά τριαντάφυλλα έχουν. Σου έκοψα μερικά. Μόλις ανοίξουν πιο πολύ βγάζουν ένα άρωμα... άλλο πράγμα. Πάρτα για το σπίτι".
"Μα γιατί έκοψες τόσα πολλά; Ένα έφτανε. Να, κράτα κι εσύ τα δύο εδώ, στο μαγαζί".
Της άφησε δύο στο βαζάκι από μέλι, που είχε τις πασχαλιές.
"Όχι, βγάλτα. Δεν θέλω να δουν ότι τα έκοψα. Τι... να λένε ότι τους τα έκλεψα;"
"Καλά, ευχαριστώ μαμά..."
Κυριακή 15 Απριλίου 2007
Αμάρτησε για το παιδί της
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Αχ, οι μαμάδες...! :-D
Δημοσίευση σχολίου