Ο προβληματισμός του μόσχου του σιτευτού

Η ζωή έχει τον τρόπο να φέρνει μια ισορροπία σε όλα τα επίπεδα. Γι' αυτό και η πληρότητα στο εσωτερικό μου μέσου μικροαστικού ψυγείου είναι αντιστρόφως ανάλογη εκείνης που παρουσίαζε χτες το Ευρωκοινοβούλιο, κατά την συζήτηση για την κρίση που αντιμετωπίζουν ορισμένα κράτη μέλη εξαιτίας της μεγάλης ανόδου των τιμών των τροφίμων. Μην βιαστείτε να επικρίνετε τους απόντες ευρωβουλευτές. Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες, που τα γραφεία τύπου προσπαθούν με νύχια και με δόντια να αποκρύψουν από τα media, οι θεσμικοί εκπρόσωποι των καταναλωτών της γηραιάς ηπείρου απουσιάζουν όλο και πιο συχνά από τα έδρανα γιατί κυκλοφορούν ιγκόγνιτο στα αληθινά πεδία των μαχών. Λιώνουν τις σόλες τους στους δρόμους κάνοντας ρεπορτάζ αγοράς, βουτάνε στα λασπωμένα χωράφια που δίνουν ελπίδα στους πεινασμένους του τρίτου κόσμου και επιτηρούν την περιβαλλοντική νομιμότητα στις χωματερές όπου ανακυκλώνεται η σαβούρα του πολιτισμού μας. Κάνουν, δηλαδή, όλη την βρώμικη δουλειά που εμείς αγνοούμε, απορροφημένοι καθώς είμαστε στην μελέτη των άπειρων ενθέτων γαστρονομίας που κυκλοφορούν. Κι έτσι απομένει για πάρτη μας μόνο το δίλημμα αν θα χρησιμοποιήσουμε σακούλες από πλαστικό ή από άμυλο για τα ψώνια μας από το σουπερμάρκετ. Που, ΟΚ, είναι κι αυτό ένα ζήτημα, αλλά ας μην τα θέλουμε όλα στο πιάτο.