Από εκείνη την Κυριακή που η μικρή αντανάκλαση είδε τον Νέμο, όρθια -όπως κάθε 3χρονο που υπακούει στην φύση και δεν στρώνει κώλο κάτω για περισσότερο από 8 συνεχόμενα λεπτά- διασκορπίζοντας τριγύρω χούφτες ποπ κορν και ρωτώντας φωναχτά κάθε τόσο "γιατί είναι τόσο δυνατά;" (ο ήχος), μέχρι σήμερα δεν έχει χάσει ούτε μία από τις ταινίες κινουμένων σχεδίων που έχουν κυκλοφορήσει. Μέχρι και με τον xkont κάνουν κόντρες ποιος έχει δει τις περισσότερες και παραβγαίνουν στους ελληνικούς τίτλους.
Εγώ, έχω χάσει μερικές αλλά από τον Χόρτον έχασα μόνο την μέση. Με πήρε ο ύπνος. Δεν φταίει ο Χόρτον, εγώ νύσταζα.
Εκείνος είναι μια χαρά ελέφαντας. Σουρεαλιστικός, όπως είναι όλοι οι κινούμενοι χαρακτήρες: Επιβιώνει πέφτοντας από γκρεμούς, αιωρείται για όσα δευτερόλεπτα το απαιτεί το σενάριο και καταφέρνει να ανακαλύψει ανάμεσα σε εκατομμύρια ολόιδια ροζ λουλουδάκια εκείνο που έχει χάσει και που το ψάχνει εναγωνίως γιατί επάνω του είναι γατζωμένος ο μικρός άσπρος κόκκος στον οποίο κρύβεται η Χούβιλ (Whoville). Κάνει κι άλλα εντυπωσιακά, αλλά όπως καταλαβαίνετε, τα έχασα.
H πόλη των Χου (Who) έχει έναν δήμαρχο με 96 κόρες και έναν γιο, τον Γιο-Γιο -το πρώτο εμφανέστατα έμο κινούμενο σχέδιο που έχω δει, αν εξαιρέσουμε τους ήρωες του Τιμ Μπάρτον στον Χριστουγεννιάτικο Εφιάλτη- και όλοι μαζί (99 σύνολο, μαζί με την δημαρχίνα) μοιράζονται μία μόνο τουαλέτα.
Τα βάσανα των Χουβιλαίων ξεκινούν όταν ένα βελανίδι παρασύρεται από μια σταγόνα βροχής και συγκρούεται με το λουλούδι στο οποίο φιλοξενείται ο κόκκος, προκαλώντας έτσι την αποκόλλησή του με λογική συνέπεια ο αέρας να το παρασύρει σε βέβαιη συντριβή στα βράχια, βούλιαγμα στη λίμνη, κατάποση από έντομο ή σε κάποια άλλη μοιραία κατάληξη. Αυτό που τον σώζει είναι ο Χόρτον που χάρη στα τεράστια αυτιά του ακούει ένα "βοήθεια" από τον αιωρούμενο κόκκο, και ξεκινάει τις διπλωματικές επαφές με τον δήμαρχο Αουγκούστους Μέιχου και όπως καταλαβαίνετε αναλαμβάνει την διάσωση της πόλης. Τον δήμαρχο, όμως, οι μεγαλοπαράγοντες της Χούβιλ τον έχουν γραμμένο στα @@ τους κι έτσι κανείς δεν τον υπολογίζει όταν τους προειδοποιεί ότι θα πρέπει να προφυλαχθούν από τους κινδύνους για τους οποίους τον προειδοποιεί ο Χόρτον.
Αλλά και τον Χόρτον τον περιφρονούν όλα τα υπόλοιπα ζώα του δάσους, εξαιτίας της εκστρατείας του για την διάσωση του κόκκου. Όλα πλην του φίλου του του Μόρτον, ο οποίος ενσαρκώνει τον τύπο που πάντα στέκεται στο πλευρό μας όχι επειδή έχει πειστεί ότι δεν είμαστε τρελοί αλλά γιατί μας αγαπάει ακόμη κι αν είμαστε.
Ο κακός της υπόθεσης είναι η μαμά καγκουρό που πείθει τους υπόλοιπους ότι ο Χόρτον είναι επικίνδυνος γιατί υποστηρίζει πως "a person is a person, no matter how small" και διαδίδει πράγματα για τα οποία δεν υπάρχουν αποδείξεις, συνεπώς δηλητηριάζει το μυαλό των παιδιών, απειλεί την σταθερότητα της κοινότητας, υπονομεύει την τάξη και την λογική και πρέπει να υποχρεωθεί να ομολογήσει ότι δεν υπάρχει τίποτα μέσα στον άσπρο κόκκο, ότι τίποτα δεν ακούγεται από εκεί μέσα, και για να επανέλθει η τάξη πρέπει το ροζ λουλούδι να καταστραφεί και η υπόθεση να λήξει. Δωροδοκεί, λοιπόν, έναν...
μπιιιιιιιιπ
Δυστυχώς ο χρόνος σας τελείωσε. Παρακαλούμε, ρίξτε κι άλλο κέρμα για την συνέχεια της ιστορίας ή πατήστε παρακάτω για να δείτε το τρέιλερ (δωρεάν):
Πριν τρέξετε στα μπλογκ των κριτικών κινηματογράφου, μπορώ να σας δώσω μερικά ακόμη δωρεάν τιπς:
-Η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο "Horton hears a Who" του Dr Seuss ο οποίος πρέπει να ήταν γαμώ τους συγγραφείς παιδικών βιβλίων και καρτουνίστας. Το συγκεκριμένο παραμύθι, μάλιστα, θεωρήθηκε ότι ήταν η απάντησή του στις διώξεις του Μακαρθισμού αφού εκδόθηκε αμέσως μετά τις ακροάσεις της επιτροπής Μακάρθι.
-Οι σκηνοθέτες της ταινίας υπήρξαν συντελεστές -μεταξύ άλλων- ταινιών των Monty Python, και δυο εκ των κορυφαίων ταινιών κινουμένων σχεδίων: της "Εποχής των Παγετώνων" και του "Μπαμπούλα Α.Ε".
-Η φωνή του Χόρτον είναι ο Jim Carrey.
-Στην Χούβιλ τρώνε για πρωινό αυγά μάτια με πράσινο κρόκο και ζαμπόν..
4 σχόλια:
Κ στη Βιλαρίμπα κ στο Βιλαμπάχο ακόμα στρίβουν.
(παίζει κ ένα Βιλαμπάφο, αλλά είναι μικρή ακόμα η μικρή κ δεν θα το καταλάβει)
τρίβουν ήθελα να πω...
Ξεκάρφωμα λέει; :)
θα έλεγα ότι η επαφή σου με το ελληνικό στοιχείο σε διαφθείρει και αυτό εντείνεται μετά από κάθε επίσκεψή σου στην μαμά πατρίδα.
που να είχε και τη δική μου πατρίδα να δεις τί θα πάθαινε...
θα έλεγε «στρίβουν στο ΒολαΜπάφο» κλπ....
Δημοσίευση σχολίου