Περιμένεις όλη μέρα να πάει δέκα το βράδυ για να δεις το Million dollar baby, που δεν αξιώθηκες να δεις στο σινεμά. Τρως στη μάπα και μια 20λεπτη παράταση αναμονής με το million dollar baby της ΕΡΤ Α.Ε. (= Σαρμπέλ) να πουλάει στο Yassou Maria στους μοσχοβίτες. Κουκουλώνεσαι για να αντισταθείς στα δέκατα, και οριζοντιώνεσαι στον καναπέ.
Μέχρι το σημείο που ο Φράνκι επιτέλους δέχεται να γίνει προπονητής της Μάγκι, όλα οκ.
Η έκπληξη δεν είναι ότι τελικά σε παίρνει ο ύπνος (sorry, Clint).
Η έκπληξη δεν είναι ότι ξυπνάς πέντε λεπτά πριν από το τέλος (sorry, Μορφέα).
Η έκπληξη είναι ότι παράλληλα με την ταινία που παιζόταν μπροστά στα κλειστά σου βλέφαρα, στο όνειρό σου παιζόταν μια εντελώς πρωτότυπη μίξη ολοζώντανων κινηματογραφικών σκηνών, που δεν θυμάσαι να έχεις δει ποτέ στην ζωή σου: Με τον Τζακ Νίκολσον να πεθαίνει δεμένος στον κορμό ενός δέντρου από ένα φονικό εκκρεμμές που τον ακρωτηριάζει λίγο λίγο την παραμονή του αγώνα της Μάγκι και με δυο στρατιώτες να επιστρέφουν από μια μάχη με τσακισμένες σπονδυλικές στήλες.
Η έκπληξη είναι ότι αυτή τη φορά ο εγκέφαλός σου έκανε ζάπινγκ μόνος του.
Η έκπληξη είναι ότι αυτή την φορά χαίρεσαι που έχασες μια ταινία γιατί κέρδισες μια άλλη που δεν θα ξαναβρείς πουθενά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου