Για την επανάσταση, ρε γαμώτο.
Ή μάλλον, όχι μόνο για την επανάσταση.
Αλλά και για όσα μου έχουν φάει σε έξοδα αδράνειας, για όσα μου βάζουν πρόστιμο κάθε φορά που πληρώνω (μηδενίζω, για την ακρίβεια) την πιστωτική με λίγες ώρες καθυστέρηση από τα μεσάνυχτα της ημερομηνίας πληρωμής, γιατί τις καταθέσεις τις μετράνε από την επόμενη εργάσιμη (ενώ τις αναλήψεις από την ίδια μέρα) και γιατί αυτή τη φορά
είναι η σειρά μου να αλλάξω μονομερώς τους όρους των συμβάσεων μαζί τους.
2 σχόλια:
...δεν πιστεύω τίποτα
δεν χρωστάω τίποτα
είμαι ελεύθερος!
ούτε εγώ χρωστάω, ρε συ, αλλά θέλουν πολύ να τους χρωστάω και αυτό μου τη δίνει.
Δημοσίευση σχολίου