Αφήστε με να πιάσω το βελανίδι μου, pleeeeeease...
Τρίτη 10 Ιουλίου 2007
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
"Αυτός που κυβερνά την αφήγηση δεν είναι η φωνή, είναι το αυτί": Ίταλο Καλβίνο, "Οι αόρατες πόλεις"
Νησοδέσποινα
Πού να θυμάμαι τώρα...
-
►
2008
(49)
- ► Δεκεμβρίου (1)
- ► Σεπτεμβρίου (3)
- ► Φεβρουαρίου (4)
- ► Ιανουαρίου (4)
-
▼
2007
(110)
- ► Δεκεμβρίου (6)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
-
▼
Ιουλίου
(16)
- Διακοπές είναι...
- Χα χα
- Τουλάχιστον αυτός φτιάχνει και καμηλοπαρδάλεις...
- On the rocks
- Φιλίπ & εκσκαφέας: the love story
- The chub chubs*
- Τι ήπιε η ποιήτρια
- James & us
- Η κατάρρευση της Sagrada Familia!
- James - teaser
- Καλοκαιρινός ανεφοδιασμός
- A penny for your (lost) thoughts
- Μια και μιλάγαμε για φυστίκια...
- Στην παράταση
- Πουλάκια μου, νομίζατε ότι θα γλιτώνατε...
- A Farewell to Arms
16 σχόλια:
αντιλαμβάνεσαι, γιατί ταυτίζομαι με τον Scrat...
Αφήστε με να κοιμηθώ που όταν πρέπει ΔΕΝ και όταν πρέπει να ξυπνήσω κοιμάμαι
Σκατ
Καλά τα βελανίδια. Αλλά κ τα φυστίκια ακόμα καλύτερα... :)
και τα κάσιουσ
Πω πω... Τι είπατε τώρα κυρία Παπάκη... Κάσσιους καβουρντισμένα στο ταψάκι με μουσταρδόσκονη κ πάπρικα.... Πςςςς! Ολ δε μόνεϊ.
Skart-ο-κατασταση !
Ασφαλείς πληροφορίες αναφέρουν ότι το προσφιλές σε ολους παπί είχε παρευρεθεί στην οντισιόν για το καστινγκ των Παγετώνων για τον συγκεκριμένο ρόλο. Μάλιστα έλαβε εξαιρετικές κριτικές για το υποκριτικό του τάλαντο, την πλαστικότητα στην κινησιολογία του και το εκφραστικό στυλακι όμως εν τέλη οι κριτικοί είπαν ότι ο Σκρατ με το βελανίδι θα "έγραφε" καλύτερα απ΄ ότι το παπί με το κάσιους
Όμως, ...κάποιοι άλλοι καλά μυημένοι είπαν ότι η διαδικασία επιλογής ήταν στημένη και ότι απλά επελέχθει ο Scrat ένεκα που είχε καλύτερο manager.
Δείτε εδώ έναν ακόμα αποτυχημένο που πέρασε οντισιόν πριν το παπί. (το κλιπάκι με την περφορμανς παπιού δεν το αναρτούμε για λόγους προστασίας των πηγών)
http://www.youtube.com/watch?v=CAGrxhynnps
Είμαι μέσα στο παγάκι...
βλέπω το βελανίδι
τώρα πια βλέπω κι ένα φυστίκι ;)
βλέπω και τα παιδάκια να παίζουν στην αυλή μου
αλλά δεν μπορώ να πιάσω τίιιιιιιιιποτα :(
βλέπω και ένα στρουμπουλό κωλαράκι...
αλλά αν αφήσω τη μαγκούρα για το πιάσω, θα πέσω...
και ως γνωστόν, ο γερο-kont ή από πέσιμο ή από φταίξιμο θα πάει...
ρε! δείτε την αισιόδοξη πλευρά του ζητήματος:
ενός βελανιδιού....
μύρια έπονται!
ΥΓ
τώρα που το έγραψα προβληματίζομαι:
είναι αυτό ένα αισιόδοξο μήνυμα;
κάτι μου λέει ότι ο σκρατ-οδιος είναι ευτυχισμένος.. ;)
Κ μένα μού πέρασε από το μυαλό, αλλά ξέρετε πως είναι αυτά. Θα του πεις "τι καλός που είσαι όταν είσαι ευτυχισμένος", ή ξέρω γω "καλέ, τι χαριτωμένα που τα λες; αχ εσύ, αχ εσύ!" κ εκείνος θα αρχίσει: τι είναι ευτυχία, πόσο πάει ένα χαμόγελο, πες μου πού πουλάν καρδιές, κ άλλα τέτοια.
Όχι, όχι... μην πτοείστε διαθέσιμα αγόρια!
Η νησοδέσποινα εξακολουθεί να είναι ελεύθερη μεταξύ των φυστικιών που φέρνει το κύμα στις παραλίες της.
Το κυνήγι τους βελανιδιού είναι αυτό που την κρατά μακριά από τις διψασμένες για post ορδές αναγνωστών.
διόρθωση:
ΤΟΥ βελανιδιού
(γιατί θα μας την έχει στημένη και ο correct-kont)
εν οίδα ότι ουδέν βελαν-οίδα...
είπε ένας μεγάλος φιlucifer.
***ΠΡΟΣΟΧΗ!!! Αν είσαι κάτω των 18, ζήτα την άδεια ενός ενήλικα πριν διαβάσεις το παρακάτω ποστ. Αν είσαι άνω των 18, καλή διασκέδαση. Αν είσαι άνω των 40, con calma, ok?***
Ρε μαέστρο, θα σε πω κάτι κ μπορεί κ να με παραδεχθείς κιόλας. Αλλά πάει καιρός (χρόόόόόνια τώρα...) που λέω ότι ο λαουτζίκος πρέπει να έχει πρόσβαση στη φιλοσοφία ως μεθοδολογικό εργαλείο επιβίωσης, τρόπον τινά. Αλλά... πώς θα λέμε "γαμώ την Παναγία μου" στα φιλοσοφικά...;
<<<<<< ακατάλληλον δι' ανηλίκους >>>>>>>>>
iτέλει> καταρχήν να καταθέσω μία από τις πλέον φιλοσοφημένες προτάσεις που έχω ακούσει (και δεν ήταν για αστεϊσμό - ήταν αφθόρμητη).
κάποιος επιμένει στο άλλο ότι αυτό που λέει είναι ψέμμα. ο άλλος αρχίζει να ορκίζεται ότι λέει αλήθεια, ο πρώτος επιμένει, και ο δεύτερος σκάει:
ΜΑ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ, ΓΑΜΩ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ ΜΟΥ ΣΟΥ ΛΕΩ!
αν θες την αληθινή μου γνώμη είναι πως δεν υπάρχει τίποτα που να μην είναι φιλοσοφία. η διαφορά είναι η επίγνωση.
ο «λαουτζίκος» είναι πολύ πιο φιλοσοφών από εμάς, πιστεύω. απλά το κάνει αφθόρμητα και χωρίς επιτίδευση... και ειδικά στα χωριά της ελλάδας βρίσκεις ζωντανή όλη την προσωκρατική διδασκαλία. (απόλυτα ζηλευτός τρόπος να βιώνεις τη ζωή)
αλλά και από την άλλη, ακολουθώντας το σκεπτικό σου θα πω πως εάν δεν μπορείς να ρήξεις και 10 'παναγίδια (είμαι και από περιοχή όπου το σύνδρομο Turret είναι το τοπικό χαρακτηριστικό)
τότε δεν είσαι φιλόσοφος, είσαι φλώρος
και, όχι ρε itelli δεν θα μας κάνει αδερφάρες η φιλοσοφία, μη γαμήσω....
(γενικά όμως κοιτάω στα εκάστοτε νησιά να ακολουθώ τη ροή τους, κι έτσι εμμένω στη σεμνότητα)
Δημοσίευση σχολίου