Τρίτη 13 Μαΐου 2008

Συνταγές με ορυκτέλαιο


Έχω καταλάβει από καιρό ότι στην ζωή λιγότερο μετράει η πίστη στους κανόνες και περισσότερο η προσαρμοστικότητα στα εκάστοτε νέα δεδομένα. Κι έτσι, απλά, με την ίδια άνεση που εδώ και δυο μέρες αρνούμαι να μπω σε ουρά βενζινάδικου και προτιμώ να παίρνω το τραμ ή τα πόδια μου, λέω να συνεισφέρω και στα διατροφικά ήθη με δυο δοκιμασμένες συνταγές, παραλλαγμένες πλέον με βάση τα νέα δεδομένα της αγοράς. Et voilà:
.
Τυροπιτάκια
Υλικά:
για την ζύμη
1 γιαούρτι 4%
1 πακέτο αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
1 κεσεδάκι (αυτό που θα μείνει άδειο από το γιαούρτι) ορυκτέλαιο
1 αυγό
για την γέμιση
1 αυγό
φέτα θρυμματισμένη (ποσότητα κατά βούληση)
ή και άλλα τυριά τριμμένα (ποσότητα κατά βούληση)
λίγο πιπέρι
Προετοιμασία
Ζυμώνουμε τα υλικά της ζύμης και την αφήνουμε στο ψυγείο για να ξεκουραστεί καμιά ωρίτσα. Την περιμένουν πολλά στην συνέχεια, άλλωστε.
Ανακατεύουμε τα υλικά της γέμισης σε ομοιόμρφο μείγμα.
Κάνουμε την ζύμη μικρές μπάλες και τις απλώνουμε με το χέρι σε κυκλικό σχήμα. Τοποθετούμε στην μέση του κύκλου μια μικρή κουταλιά από την γέμιση και κλείνουμε το τυροπιτάκι, σφραγίζοντας τις άκρες, σαν ημικύκλιο. Να, κάπως έτσι: D
Τοποθετούμε τα τυροπιτάκια σε ταψί λαδωμένο ή στρωμένο με λαδόκολα. Τα αλείφουμε από πάνω με έναν κρόκο αυγού αραιωμένο σε νερό, για να βγουν γυαλιστερά. Τα ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς. Δεν θυμάμαι πόση ώρα θέλει ψήσιμο. Ε, δεν βάζουμε να βλέπουμε και κανά dvd με το Lost, γιατί μπορεί να ξεχαστούμε. Μάλλον 15-20 λεπτά θά 'ναι.
.
Μαγιονέζα
Υλικά:
1 αυγό
2 κουταλάκια ξύδι
1 κουταλάκι ζάχαρη
1/2 κουταλάκι αλάτι
1 κουταλάκι μουστάρδα σκόνη
λίγο πιπέρι άσπρο
1 φλυτζάνι ορυκτέλαιο
2 κουταλάκια λεμόνι
Παρασκευή
Χτυπάμε όλα τα υλικά στο μίξερ (multi, καλύτερα, γιατί είναι μικρή ποσότητα) και τελευταίο απ' όλα ρίχνουμε το λάδι λίγο λίγο. Δεν έχει τίποτ' άλλο να κάνουμε. Είναι έτοιμο.
.
Τις δύο αυτές συνταγές οι παλιοί (μέχρι την περασμένη εβδομάδα, δηλαδή) τις έφτιαχναν με καλαμποκέλαιο. Οι μερακλήδες, μάλιστα, στην μαγιονέζα έβαζαν ελαιόλαδο. Η μαμά μου, δε, που καμιά φορά έχει έναν περίεργο ρομαντισμό στο μαγείρεμα (μόνο σε αυτό) έλεγε πάντα ότι το αυγό για την μαγιονέζα πρέπει να είναι πολύ φρέσκο και καλής ποιότητας. Αχ, εκείνες οι παλιές αγνές εποχές...

buzz it!

9 σχόλια:

itelli είπε...

Εμένα η δικιά μου βάζει κ βαλβολίνη στην δικιά της μαγιονέζα. Για έξτρα "ουμφ".

μια αντανάκλαση είπε...

Εμ, έτσι εξηγείται που είσαι γκαζιάρης. Είσαι καλοαναθρεμμένος.

Ανώνυμος είπε...

Αυτά που τρώμε είναι νο νομίζεις αυτά που νομίζουμε;Ξέρεις τί τρελλή αγελάδα έχουμε μασήσει τα τελευταία χρόνια;Άρα με τόσο δύσκολο μάσημα,η μηχανή για να μην υπερθερμαίνεται θέλει το λαδάκι της!!!Όλο περίεργοι είστε εσείς οι νέοι...

xkont είπε...

είμαστε ό,τι τρώμε...

ε, πως θα γίνουμε ρομπότ με ελαιόλαδο;
το ελαιόλαδο αντίκειται στην «εξελικτική μας πορεία».

μετά τα τυροπυτάκια με ορυκτέλαια, θα αρχίσει να κυκλοφορεί και εμφιαλωμένο νερό από την Έβοια που θα διαφημίζει:

«Φυσικό μεταλλικό νερό, με Χρώμιο και Νικέλιο!»

ΥΓ
στην πρίζα είμαστε ήδη, να βελτιώσουμε λίγο τις μπαταρίες για να μπορούμε να βγαίνουμε και λίγο από το καλώδιο... να πάμε και διακοπές ρε αδερφέ...

μια αντανάκλαση είπε...

Καλά, ε... διαβάζω τώρα μια σημερινή είδηση ότι θα αρθεί η ευρωπαϊκή απαγόρευση για κοτόπουλα με χλώριο από τις ΗΠΑ και μού' ρχεται η έμπνευση: Θα οργανώσουμε μπλογκοπάρτυ με παραδοσιακό μενού Κυριακής, όπως το θυμάμαι παιδί στο οικογενειακό τραπέζι, αλά 21st century:

Κυρίως πιάτο: Κοτόπουλο με χλώριο (κατά προτίμηση από φιλανθρωπικό έρανο της ΜΚΟ "Αλληλεγγύη" της Εκκλησίας) και πατάτες με χρώμιο από τα Οινόφυτα, στον φούρνο.
Στην μέση: Σαλάτα ντοματούλα γενετικά τροποιημένη -για να βγαίνει σε διάφορα χρώματα και να ταιριάζει με την άποψη του παρόντος μπλογκ περί πολυχρωμίας- και αγγουράκι σε σχήμα μπαστούνι του μπέιζμπολ (ασορτί με το γιάνκι κοτόπουλο).
Ολούθε τριγύρω: Τυροπιτάκια με ορυκτέλαιο, κεφτεδάκια τρελή αγελάδα, τζατζίκι με γιαούρτι Τotal (σίγουρα θα έχουν κρατήσει από εκείνες τις πατρίδες που βρέθηκαν με μούχλα ένα μήνα πριν την ημερομηνία λήξης), αλλαντικά Υφαντή και Νίκας από εκείνα που κρατάνε στις αποθήκες μετά από απόσυρση και τα ξαναρίχνουν στην αγορά σε άλλη εκδοχή.

Νεράκι, εντάξει, xkont, θα πάρουμε το δικό σου με το χρώμιο και το νικέλιο. Αλήθεια, συνοδεύεται και από φορτιστή για επαναφόρτιση, στο πλαίσιο της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης για λιγότερα απόβλητα στο περιβάλλον;

σορολόπ είπε...

Εμένα με αυτή τη διατροφή με βλέπω να κάνω καριέρα στο μόντελινγκ για πουρά... επιτέλους θα φορέσω Νο 40!

μια αντανάκλαση είπε...

Τώρα που είπες "πουρά", να βάλουμε και πουράκια με αλοιωμένη πραλίνα. Μια φορά, πιτσιρίκι, είχα πετύχει μια μερέντα με σκουλίκι μέσα.
Τι θυμήθηκα!

σορολόπ είπε...

Βρε χαζή.. αυτό ήταν δώρο!!

..πώς βάζουν σήμερα αυτοκόλλητα :P

μια αντανάκλαση είπε...

πού να τό' ξερα; το πέταξα, θυμάμαι.