στην σελίδα 123

"Τους αγόραζαν και τους πουλούσαν όπως τα βόδια και τα πρόβατα. Όποιος είχε αγοράσει ένα δούλο ήταν ο αφέντης του. Μπορούσε να τον κάνει ό,τι ήθελε - ακόμα και να τον σκοτώσει."

Αυτά γράφουν η έκτη, η έβδομη και η όγδοη περίοδος της σελίδας 123 της "Μικρής Ιστορίας του Κόσμου".

Είναι το κεφάλαιο που μιλάει για τους κυρίαρχους του Δυτικού κόσμου και περιγράφει τα εργασιακά ήθη στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Εξηγεί, δηλαδή, τι ήταν οι δούλοι.

Η "Μικρή Ιστορία του Κόσμου" θεωρείται η πιο ολοκληρωμένη καταγραφή της εμπειρίας της ανθρωπότητας, της εξέλιξης του ανθρώπου. Και είναι γραμμένη σαν παραμύθι, γιατί γεννήθηκε από τα γράμματα που έστελνε ο αυστριακός ιστορικός Ernst.H. Gombrich σε ένα μικρό κοριτσάκι, την περίοδο που εκείνος ολοκλήρωνε την διδακτορική του διατριβή. Η μικρή ήταν κόρη κάποιων φίλων του και αναρωτιόταν τι ήταν αυτό που κρατούσε τον Ernst τόσο απασχολημένο. Κι έτσι εκείνος άρχισε να της γράφει γράμματα, αφηγούμενος το θέμα της δουλειάς του με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι κατανοητό από ένα παιδί.
Κάποτε ο Gombrich κλήθηκε να μεταφράσει μια σειρά ιστορικών βιβλίων για παιδιά και απογοητεύτηκε τελείως από το επίπεδό της. Αντιπρότεινε στον εκδότη να γράψει ο ίδιος από την αρχή μια σειρά ιστοριών με τον τρόπο που ήταν γραμμένα εκείνα τα γράμματα. Κι έτσι προέκυψε η "Μικρή Ιστορία του Κόσμου". Γραμμένη σε έξι εβδομάδες, πάνω κάτω ένα κεφάλαιο κάθε μέρα, με εξαίρεση τις Κυριακές. Γιατί τις Κυριακές ο Ernst είχε αναλάβει να ξεναγεί στις γκαλερί και τα αρχιτεκτονικά μνημεία της Βιέννης μια νεαρή οικογενειακή φίλη, την Ilse.
Στους περιπάτους με την Ilse, της διάβαζε τα κεφάλαια που μόλις είχε γράψει. Αν διαβάσει κανείς δυνατά την "Μικρή Ιστορία του Κόσμου" θα καταλάβει πόσο εκείνες οι αφηγήσεις στην Ilse διαμόρφωσαν την όμορφη αφήγηση του Ernst, εξηγεί στον πρόλογο του βιβλίου η εγγονή του Ernst, που ήταν εγγονή και της Ilse. Γιατί, τον επόμενο χρόνο, ο Ernst και η Ilse παντρεύτηκαν. Ήταν το 1936, τότε που κυκλοφόρησε και το βιβλίο.

...

Δεν ξέρω αν είστε τυχεροί ή άτυχοι. Το "Κάμα Σούτρα" ήταν στο ράφι και επόμενο πιο κοντινό βιβλίο ήταν "Το τέλος των Βαλκανίων". Τώρα, όμως, έχετε έναν συνδυασμό ιστορίας και έρωτα.

Μου άρεσε αυτό το blogοπαίχνιδο. Ευχαριστώ τον kakaskimo για την πρόσκληση (και την sorolop για την εκτέλεση καθηκόντων ταχυδρόμου) και δίνω την σκυτάλη στον xkont, στον bluelephant, στον island και στην reporter. Επειδή νομίζω ότι οι υπόλοιποι θαμώνες έχουν ήδη προσκληθεί από άλλους, αντικαθιστώ τον πέμπτο blogger με τους αόρατους αναγνώστες που βλέπω να παρακολουθούν πίσω από τις γρίλιες και πιθανόν να θέλουν να συμμετάσχουν. Όποιος το αποφασίσει μπορεί να μου στείλει την δική του "σελίδα 123" και θα την ανεβάσω εδώ.

Οδηγίες για τους παίκτες:
1. Πιάσε το βιβλίο που βρίσκεται πιο κοντά σε σένα.
2. Άνοιξε το βιβλίο στη σελίδα 123 (αν το βιβλίο διαθέτει λιγότερες από 123 σελίδες, άφησέ το και πήγαινε στο επόμενο κοντινότερο).
3. Βρες την πέμπτη περίοδο (=από τελεία σε τελεία, αν θυμάσαι) της σελίδας.
4. Ανάρτησε τις επόμενες τρεις περιόδους (δηλ. την έκτη, την έβδομη και την όγδοη).
5. Ζήτα από πέντε ανθρώπους να κάνουν το ίδιο.

Υ.Γ. Μια παράκληση μόνο. Ας μείνει μεταξύ μας η υπενθύμιση αυτού του εργασιακού μοντέλου των Ρωμαίων, γιατί αν το πάρει χαμπάρι η Πετραλιά θα το συμπεριλάβει στον διάλογο για το ασφαλιστικό.