οδός Αναγεννήσεως, αριθμός 9

"Άνοιξέ μου."

.

"Όχι. Να φύγεις."

.

"Άνοιξε, είπα. Το ξέρω ότι με περίμενες."

.

"Να μη σε νοιάζει τι περίμενα.

Δεν μπορείς να επιστρέφεις όποτε θέλεις εσύ και για όσο θέλεις εσύ."

.

"Πώς κατάντησε έτσι η πόρτα σου; Δεν ήταν έτσι τότε."

.

"Έχεις το θράσσος να κάνεις και κριτική; Εσύ είχες υποσχεθεί να τελειώσεις το σπίτι και έφυγες μέσα στη νύχτα. Και τώρα σου φαίνεται και άσχημη η πόρτα;"

.

"Θα μπορούσες τουλάχιστον να την ξεχορταριάζεις πού και πού.

Να έριχνες κι ένα σοβάτισμα."

.

"Θα το κάνω μόνο για όποιον την διαβεί χωρίς να ψάχνει πώς θα ξαναβγεί."

.

"Καλά, λοιπόν, κάτσε εκεί μέσα και περίμενε. Μόνη σου. Εγώ φεύγω."

.

"Στο καλό."

Περί βαρύτητας

"Λοιπόν, θα μιλήσεις; Ξέρουμε ήδη ότι ήσουν εσύ. Το μόνο που μένει είναι να ομολογήσεις την ενοχή σου για να ελαφρύνεις την ποινή. Στη θέση σου δεν θα έχανα αυτή την ευκαιρία".

Την κοίταζε τόσο αυστηρά που δεν τολμούσε να σηκώσει τα μάτια από το πάτωμα. Είχε καθίσει στην άκρη της καρέκλας, χέρια σφιχτά πάνω στα γόνατα. Οι κατακόκκινες πιτσιλιές παντού επάνω της δεν άφηναν κανένα περιθώριο να δηλώσει αθώα.

"Έλα τώρα! Μην κάνεις την δύσκολη. Υπάρχουν μάρτυρες που σε είδαν να βγαίνεις από το σπίτι κρατώντας το βαλιτσάκι και να κατευθύνεσαι προς τα εκεί. Λέγε, γιατί το έκανες;"

"Δεν το ήθελα. Πιστέψτε με, ήταν ατύχημα!"

"Ατύχημα; Και θέλεις και να σε πιστέψω!"

"Ναι... Είχε ωραία συννεφιά και θέλησα να βγω να ζωγραφίσω πάνω στον λόφο. Αλλά, να... σκόνταψα και μου χύθηκε το κόκκινο".

Εσύ κάνε πιο πέρα, πιάστηκε ο σβέρκος μου

Η τριλογία του ύπνου ολοκληρώνεται με μια καταπληκτική ιδέα που είχαν κάποιοι Ιάπωνες.
Το Boyfriend's Arm Pillow έχει σώσει αμέτρητες Γιαπωνέζες εργένισσες και υπόσχεται τρελλές πωλήσεις αν περάσει τα ευρωπαϊκά σύνορα. Κι όχι μόνο επειδή το συγκεκριμένο μαξιλάρι αντικαθιστά επάξια το ζεστό μπράτσο του πρώην που την έχει κάνει για άλλη γη για άλλα μέρη, αλλά και γιατί σε αντίθεση με εκείνον δεν γκρινιάζει μέσα στη νύχτα λέγοντας "κάνε πιο πέρα ρε μωρό να αλλάξω πλευρό γιατί έχει μουδιάσει το χέρι μου", δεν ζητάει να του χαϊδεύεις την πλάτη μέχρι να το(ν) πάρει ο ύπνος, δεν ιδρώνει μέσα στη νύχτα, πλένεται όποτε το αποφασίσεις εσύ, δεν ροχαλίζει, δεν χρειάζεσαι αντισύλληψη για να κοιμηθείς μαζί του, δεν το προσέχει αν έχεις αξύριστες γάμπες, δεν αφήνει τρίχες, είναι εύκολο να το(ν) συμπαθήσει ένα πιτσιρίκι και κυρίως δεν το(ν) χρησιμοποιούν άλλες. Προσωπικά θα το πάρω και σε ροζ και σε μπλε και σε πράσινο για να πηγαίνει με όλα τα σετ σεντονιών.

Κοιμήσου και παρήγγειλα

Χμ... τι να παραγγείλω;

.

.

.

*Ενημερώνουμε τους κακοήθεις αναγνώστες, ότι το παρόν post ουδεμία σχέση έχει -πλην της διαδοχής- με το προηγούμενο.

Τα σεντόνια το πρωί

Τα σεντόνια το πρωί

μπορεί να έχουν την μυρωδιά του έρωτα

μπορεί να έχουν την παρέα της μοναξιάς

μπορεί να έχουν το άγχος της μέρας

μπορεί να έχουν την υπόσχεση της νύχτας.

Ακόμη κι αν δεν γυρίσεις να τα ξανακοιτάξεις

είναι εκεί με το φως του ήλιου

και με ό,τι ξέχασες να πάρεις μαζί σου

όταν σηκώθηκες.

Everybody...

Δύο χρώματα

Μην μπερδεύεσαι με τα άκρα. Καλά είναι και ανάμεσα.